4η Πρωινη Ωρα
Ο στολος της Mishima ειχε λαβει την απολυτα λογικη εντολη να διακοψει την κινηση του προς το Anchra Bay και να παραμεινει στασιμος. Ο Akira, με την ελαχιστη ναυτικη εμπειρια που ειχε εσωσε ετσι τις δυναμεις από έναν προωρο ολεθρο, που τελικα όμως η Mishima δεν καταφερε να τον αποφυγει, αν και πολύ αργοτερα. Τα θωρηκτα, τα πυραυλοφορα, τα τορπιλοφορα, τα αεροπλανοφορα και οι φρεγατες σταματησαν εξι ναυτικα μιλια πριν το ανοιγμα του Anchra Bay που οδηγουσε από τον Schwarztot στο Graveton, εκει δηλαδη που παραμονευαν οι Bauhaus. Κι ενώ ο βυθος της θαλασσας φωτιζοταν ολοενα και περισσοτερο από την κολαση που ειχε ξεσπασει εκει, στην επιφανεια ακομη όλα ηταν ηρεμα. Τα μαυρα απειλητικα συννεφα που δεν εγκατελειπαν ποτε την θεση τους πανω από τον ωκεανο Schwarztot αστραφταν τις αστραπες που προμηνυαν όχι απλα βροχη, αλλα καταιγιδα. Ο ανεμος ειχε κοπασει και το υψος των κυματων ειχε μειωθει σε πιο λογικα επιπεδα, αλλα όπως όλα εδειχναν όλα θα αλλαζαν σε λιγη ωρα. Ηταν σαν η φυση να μην ανεχοταν άλλο τον βιασμο της από τους ανθρωπους και σε λιγο θα τους εδειχνε ποιος ειχε πραγματικα την δυναμη να εξουσιαζει τον πλανητη. Τα περηφανα πλοια των εταιρειων θα εμοιαζαν με καρυδοτσουφλα.Αυτά σκεφτοταν ο Petrov, καθως εβλεπε με τα κυαλια του τα πλοια της Mishima να κοβουν ταχυτητα και να ακινητοποιουνται σε αρκετη αποσταση από την Bauhaus. Η τελευταια αναφορα του Gebrecht για την θεση του Rasputin δεν τον ειχε ικανοποιησει. Επρεπε να περιμενει κι άλλο.
Αδειασε το κυπελλο του που ειχε γινει αχωριστος συντροφος του τα τελευταια χρονια. Το ουισκι του εκαψε το λαιμο, αλλα του καθαρισε το μυαλο. Χαμογελασε αισιοδοξος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου