(29) Θριαμβευτής και ηττημένος

Από την μερια της η Bauhaus δεν ειχε καμια ανθρωπινη απωλεια, αν εξαιρεσει κανεις έναν από τους μαγειρες του Kaiser, που ειχε επιλεξει – την ωρα που μια από τις τορπιλες των θωρηκτων περνουσε ξυστα από διπλα τους – να κατεβασει καποιες κατσαρολες από το ψηλοτερο ραφι της κουζινας. Η τορπιλη εσκασε σε έναν υφαλο διπλα στο Kaiser και ταρακουνησε ολο το πλοιο, μαζι και τον ατυχο μαγειρα που ειδε τρεις κατσαρολες που χωρουσαν ελεφαντα να του ερχονται καπελο. Η διασειση ηταν ελαφρια και φυσικα στις ιστοριες του αργοτερα ελεγε ότι ειχε γλιτωσει από βεβαιο θανατο όταν η βομβα των εχθρων εσκασε μολις λιγα μετρα μακρυα του.
Ο Petrov ελαμπε σαν τις επωμιδες του καθως επεστρεφε πισω για να ενωθει με τον υπολοιπο στολο.
Και στο Rasputin που ειχε πλεον αναδυθει, ο διοικητης του στολου Angus Weinstein και ο υποδιοικητης του υποβρυχιου Augustus Olufsson περιμεναν με παγωμενο βλεμμα τον ανθρωπο που ειχε παραβει τις εντολες τους και που ειχε ακολουθησει το δικο του σχεδιο μαχης και παρολα αυτά ειχε βγει, όχι απλως νικητης, αλλα θριαμβευτης.
«Θα τον προτεινουμε για τον Πορφυρο Αστερα;» ρωτησε με σφιγμενα δοντια ο Augustus.
«Σκασε», απαντησε με τον ιδιο τροπο ο Angus.
Εμειναν αμιλητοι και οι δυο μην ξεροντας τι να πουν.
«Δεν θα επρεπε να ειμαστε πιο χαρουμενοι;» ρωτησε ξανα ο Augustus. «Θελω να πω, στην τελικη δεν ακολουθησε το σχεδιο μας, αλλα τα καταφερε πολύ καλυτερα.»
Ο Angus μουγκρισε προς απαντηση. Ναι, θα επρεπε να είναι χαρουμενοι, αλλα ο ιδιος ηταν νευριασμενος και το χειροτερο ηταν ότι δεν ηξερε γιατι.
«Ερχεται και ο Gebrecht», σχολιασε ο Augustus.
Ο Ferdinand Gebrecht ερχοταν προς το μερος τους φορωντας τα γαντια του και με προσωπο που ελαμπε περισσοτερο κι από τα μεταλλια που γεμιζαν το στηθος του.
«Χαιρεται» ειπε με βροντερη φωνη.
«Καλησπερα» αντιχαιρετησε ο Augustus, ενώ ο Angus κουνησε απλως το κεφαλι. Το βλεμμα του ηταν καρφωμενο ακομη στον οριζοντα, οπου το Kaiser μεγαλωνε ολοενα και περισσοτερο καθως πλησιαζε.
«Μερα χαρας η σημερινη, δεν συμφωνειτε;» ρωτησε ο Gebrecht, κοιταζοντας την αντιδραση του Angus. Εκεινος δεν κουνηθηκε καθολου.
«Φυσικα, φυσικα» πεταχτηκε ο Augustus, βλεποντας ότι ο Gebrecht ειχε ερθει με σκοπο να προκαλεσει τον Angus. Αλλωστε ηταν ο μονος που ειχε εκφρασει μια μικρη δυσαρεσκεια στην αποστολη του Petrov.
«Αλλα μην ξεχναμε ότι κερδισαμε μια μαχη, κι όχι τον πολεμο», συμπληρωσε ο Augustus, θεωρωντας ότι ειχε μιλησει πολύ λιγο.
«Βεβαια. Αλλα ηταν συντριπτικη νικη. Δεν ξερω ποσο καιρο θα κανουν να βγουν παλι στο πελαγος», απαντησε ο Gebrecht.
«Φτανουν», ειπε με ανεκφραστη φωνη ο Angus, διακοπτοντας τους. Ηταν προβληματισμενος για το τι θα γινοταν από δω και περα. Θα εκανε στην ακρη ο Petrov ή θα θεωρουσε ότι η επιτυχια του του εδινε το δικαιωμα να παιρνει απόφασεις μονος του;
«Παντως σκεφτομαι να τον προτεινω στο Επιτελειο για την Χρυση Καρδια…ή ακομα και για τον Πορφυρο Αστερα. Δεν ηταν λιγο αυτό που εκανε», συνεχισε ο Gebrecht.
«Αν περασει το ναυτοδικειο για το ότι παρακουσε διαταγες, θα τον προτεινω κι εγω για μεταλλιο», μουγκρισε ο Angus. Ο Gebrecht ανασηκωσε το αριστερο του φρυδι, κινηση που εκανε κάθε φορα που ακουγε κατι που του φαινοταν παραλογο.
«Ναυτοδικειο; Δεν νομιζεις οτι εισαι λιγο υπερβολικος; Ειδικα όταν το αποτελεσμα είναι φανερα υπερ ημων;»
«Υπαρχουν κανονες, ανεξαρτητα των αποτελεσματων και ειμαστε υποχρεωμενοι να τους ακολουθουμε. Ταξη. Υπακοη. Κανεις δεν είναι υπερανω της εταιρειας.»
«Μαλιστα…» απαντησε ο Gebrecht, σχεδον ικανοποιημενος. Ενιωθε σαν να ειχε ακουσει μια ομολογια από τον Angus, μια παραδοχη ότι ο Petrov ειχε σταλει να πολεμησει με σκοπο να τον ξεφορτωθουν.
Για λιγο δεν μιλησε κανεις τους, μιας και το Kaiser εφτανε στον λιμενα. Στην πλωρη του ειδαν τον Petrov να στεκεται κορδωμενος και να ατενιζει τον οριζοντα, σαν τα αγαλματα που εφτιαχνε η Bauhaus στις πολεις της, σε αναμνηση των πεσοντων.
Όταν το Kaiser επιασε λιμανι κι αρχισαν να κατεβαινουν οι πρωτοι ναυτες, ολοι οι στρατιωτες που ειχαν παραταχτει στα πλοια τους ξεσπασαν σε χειροκροτηματα, που δυναμωσαν κι άλλο όταν εκανε την εμφανιση του ο Petrov, τελευταιος από ολους. Εκεινος σηκωσε τα χερια του ψηλα χαμογελωντας, σαν αρχαιος πολιτικος σε προεκλογικη συγκεντρωση.
«Ετοιμασου», ψιθυρισε ο Augustus στον Angus κι εκεινος εγνεψε.