(13) Εκδίκηση και τιμωρία

Εκδικηση

O Yori κοιταξε τον Tanaka με απεχθεια. Ο “ναυαρχος” του ειχε αποκοιμηθει για αλλη μια φορα στην θεση του. Ροχαλιζε ελαφρα και σαλιο κυλουσε στο σαγονι του. Ο Yori κοντοσταθηκε. Δεν ηθελε να τον ξυπνησει, αλλα απο την αλλη ο διοικητης ειχε δωσει ρητες εντολες να τον ειδοποιησουν οταν θα εβλεπαν στο σοναρ ιχνη των εχθρων. Το ζυγισε λιγο ακομα στο μυαλο του και αποφασισε να το ρισκαρει.
Τον σκουντηξε ελαφρα κι ο Tanaka αναδευτηκε στον υπνο του. Μουγκρισε κατι απροσδιοριστο κι επειτα ανοιξε το μοναδικο του ματι. Το βλεμμα του καρφωθηκε στον Yori κι επειτα ρωτησε με βαρια φωνη.
“Τι τρεχει;”
“Κυριε διοικητα, ειχατε πει να σας ξυπνησω αν ειχαμε καποια ενδειξη στο σοναρ.”
“Και λοιπον;”
“Εχουμε καποιες ενδειξεις για εναν αρκετα μεγαλο στολο που μας πλησιαζει.”
Τα νευρα του Tanaka τσιτωσαν.
“Τι ειναι; Επιστρεφει η Bauhaus;”
“Οχι κυριε...εκτος κι αν γυριζουν πισω τα υποβρυχια της. Οι αναφορες των πυργων ελεγχου μας δεν βλεπουν τιποτα στην επιφανεια. Αλλα...”
Ο Yori διστασε.
“Τι;” ρωτησε ανυπομονα ο Tanaka. “Τι ειναι γαμωτο, μ' εσκασες!”
“Κυριε, ο στολος ειναι πολυ μεγαλος για να ανηκει στην Bauhaus. Θα μπορουσε να ειναι υποβρυχια της Capitol ή...ή...”
Ο Tanaka τον κοιταζε ετοιμος να εκραγει. Ο Yori αποφασισε να βιαστει.
“Θα μπορουσε να μην ειναι στολος, αλλα κοπαδι κητοειδων.”
Ο Tanaka αναστεναξε ανακουφισμενος.
“Αυτο ηταν ολο; Και τι εγινε...”, διαβασε το ταμπελακι με το ονομα του στο στηθος, “Yori; Πρωτη φορα θα κυνηγησουμε κητοειδη; Ετοιμαστε τις τορπιλες και χτυπηστε τα οταν πλησιασουν.”
“Κυριε διοικητα, ειναι παρα πολλα. Ισως να μην εγινα απολυτα κατανοητος...”
Ο Tanaka σηκωθηκε ορθιος. Ο θυμος του ηταν ετοιμος να ξεσπασει.
“Καταλαβα πολυ καλα, ναυτη. Ισως εσυ να μην με καταλαβες. Σου εδωσα καποιες διαταγες, σωστα; Γιατι λοιπον εισαι ακομα εδω και με τυραννας, αντι να πας και να ειδοποιησεις τον στολο μας;” ρωτησε με χαμηλη φωνη γεματη απο οργη.
“Μα...μαλιστα...” καταφερε να ψελλισει ο Yori και απομακρυνθηκε. Δεν του αρεσε η κατασταση και ο διοικητης τους δεν ηξερε που μπορει να εμπλεκαν.
Παρολα αυτα εδωσε διαταγη σε ολα τα υποβρυχια του στολου να περασουν στην εμπροσθοφυλακη και να προετοιμαστουν για μαχη. Τα υπολοιπα πλοια παρεμειναν στις θεσεις τους, σε κατασταση επιφυλακης.

Πισω στο Rosecrans, ο Gebrecht εδωσε εντολη να παρακολουθουνται τα στιγματα του κοπαδιου και να του δινεται αναφορα για καθε αλλαγη. Προς τις απογευματινες ωρες της 27ης Ιουνιου 2138 ο Karl, ενας απο τους πιο εμπειρους χειριστες του σοναρ του στολου τον ειδοποιησε, χωρις καν το βλεμμα του να αφησει την οθονη:
“Κυριε διοικητα, το κοπαδι διασπαστηκε σε τρια μερη. Πλησιαζουν την Mishima ολο και περισσοτερο. Πιθανοτατα να τους εχουν φτασει μεσα στην επομενη ωρα.”
Ο Gebrecht το σκεφτηκε για λιγο. Μαλλον η σκεψη του ηταν σωστη, οσο κι αν η λογικη του του ελεγε αλλα.
“Σε ευχαριστω Karl. Για οτι νεοτερο με ενημερωνεις.”
Δεν του διεφυγε η συμπτωση. Ο στολος της εταιρειας του ειχε χωριστει στα τρια με σκοπο να εξοντωσει τον αντιπαλο, κατι που ειχαν κανει και τα κητοειδη. Αραγε τα κητοειδη ειχαν μεγαλυτερη νοημοσυνη απ' οτι νομιζαν οι ανθρωποι, ή το σχεδιο του Στραταρχη τους ηταν πολυ απλοικο;
Εχοντας κατι να σκεφτεται, εστρεψε την προσοχη του στον υποβρυχιο χαρτη της περιοχης και περιμενε.

Το Hinode πηρε θεση ακριβως στο μεσον της παραταξης που ειχαν δημιουργησει τα υποβρυχια της Mishima, τα οποια ειχαν δημιουργησει ενα μεγαλο μετωπο σε δυο σειρες και περιμεναν. Το κοπαδι μειωνε ολο και περισσοτερο την αποσταση και οχι μονο δεν φαινοταν να επιβραδυνει, αλλα αυξανε και την ταχυτητα του. Στα υποβρυχια ειχαναρχισει να πανικοβαλλονται. Ο Yori παρακολουθουσε καθιδρος την οθονη του σοναρ, οταν ο Tanaka μπηκε στο δωματιο ελεγχου του Hinode, σκουπιζοντας τον γαντζο που ειχε αντι για χερι.
“Τι γινεται Yori;” ειπε ευδιαθετα. Ο Yori δεν απαντησε. Ο ασυρματιστης πηρε το λογο, μιας και αν υπηρχε κατι που ο Tanaka σιχαινοταν ηταν να τον αγνοουν.
“Το κοπαδι μας πλησιαζει κυριε. Σε λιγο θα εχουν συγκρουστει μαζι μας.”
“Και τι περιμενετε; Γιατι δεν πυροβολειτε;”
“Η ακτινα πυρος μας δεν τα φτανει ακομα”, απαντησε ο Yori, χαμενος μεσα στα λευκα στιγματα του σοναρ. “Πρεπει να περιμενουμε να μας πλησιασουν κι αλλο.”
“Οταν χρειαστω υποδιοικητη Yori, θα σε εχω υποψη μου. Προς το παρον οι εντολες σου ειναι απλες: πυροβοληστε το αναθεματισμενο το κοπαδι!”
Ο Yori στραφηκε προς το μερος του.
“ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ! Θα πανε χαμενες οι μισες τορπιλες! Γιατι δεν ακους ποτε; Τα ιδια ελεγε κι ο Akira και δεν τον ακουσες ποτε! Γι' αυτο φτασαμε εδω που φτασαμε! Και το κολλημα σου με τα κητοειδη και τις φαλαινες! Γιατι δεν τα αφηνες στην ησυχια τους; Δεν μπορουσες να το κανεις αυτο;”
Ο Tanaka τον κοιταξε με λυκισιο βλεμμα. Στα σχιστα ματια του καθρεφτιστηκε μονο για μια στιγμη η τρελα που εκρυβε μεσα του. Επειτα χαμογελασε, ενα ψευτικο χαμογελο ολο δοντια. Ο Yori, μετα το ξεσπασμα του, ζητησε ταπεινα συγγνωμη και στραφηκε παλι προς το σοναρ, περισσοτερο ιδρωμενος απο ποτε, αλλα αυτη τη φορα επειδη ειχε αντιμιλησει στον διοικητη του. Ο τρομος της επικειμενης επιθεσης των κητοειδων εμοιαζε πολυ μακρινος τωρα. Το πληρωμα ειχε μεινει αμιλητο.
Ο Tanaka διεσχισε με αθορυβα βηματα το δωματιο ελεγχου και σταθηκε πισω απο τον Yori, ο οποιος ξεροκαταπιε, αλλα δεν γυρισε το βλεμμα του. Προσευχηθηκε απο μεσα του στους θεους των προγονων του.
Ο Tanaka εμεινε για λιγο πισω του σκεφτικος κι επειτα κουνησε το κεφαλι του, προσπαθωντας να φανει θλιμμενος. Δεν επεισε κανεναν απο το πληρωμα που τον παρακολουθουσε κρυφα.
Με μια ξαφνικη κινηση εχωσε τον γαντζο στο προσωπο του Yori, ο οποιος ουρλιαξε απο τον πονο. Ο γαντζος χωθηκε στο δεξι του μαγουλο, εσκισε τον μυ, και καρφωθηκε στο κοκαλο κατω απο το ματι του. Ο Tanaka τραβηξε με μανια το χερι του και η σαρκα επεσε πανω στον πινακα ελεγχου. Με αλλη μια κινηση εχωσε τον γαντζο στο ματι του Yori. Το μεταλλο σκαλωσε προς στιγμην στην κογχη, αλλα με αλλη μια γρηγορη κινηση απελευθερωθηκε. Ο Yori ειδε το ματι του να πεταγεται στο σοναρ, απ' οπου κυλησε αφηνοντας μια λεπτη γραμμη απο βλεννα. Ξεπνοος απο τον φρικτο πονο, προσπαθησε να σηκωθει, αλλα δεν μπορουσε καν να κουνηθει απο το σοκ. Απλωσε τα χερια του για να πιασει το προσωπο του ή εστω τον γαντζο, αλλα ο Tanaka δεν τον αφησε. Αυτη τη φορα ο γαντζος μπηκε στο στομα του Yori, θρυμματιζοντας αρκετα δοντια και σκιζοντας ολο του το μαγουλο. Ο Tanaka γελουσε σαν μανιακος. Καποια μελη του πληρωματος ειχαν σηκωθει απο τις θεσεις τους, αλλα κανεις δεν τολμησε να ανακατευτει.
Ο διοικητης συνεχισε να γδερνει και να γδερνει και να γδερνει το προσωπο του Yori, ο οποιος δεν μπορουσε πλαον να φωναξει απο τον πονο, απλως κλαψουριζε. Ο Tanaka τον αρπαξε και τον πεταξε στο πατωμα, στην μεση του δωματιου. Ολη η δεξια του μερια ηταν μαδημενη και αιμα εσταζε παντου. Οι ναυτες ανατριχιασαν. Ο Yori συρθηκε λιγο προς την εξοδο, αλλα δεν ειχε καθολου δυναμεις. Ο Tanaka τον πατησε με το ποδι στην μεση και ενας ανατριχιαστικος ηχος απο κοκαλο που σπαει ακουστηκε. Ο Yori βογκηξε.
“Οπως καταλαβαινετε, ειμαι αντιθετος σε τετοιες κινησεις. Αλλα πολυ φοβαμαι οτι επρεπε να αποδοθει δικαιοσυνη αμεσα, μιας και μια δικη στο ναυτοδικειο θα κρατουσε πολυ,” απευθυνθηκε στα υπολοιπα μελη με ηρεμη, μετρημενη φωνη.
Επειτα εβγαλε το μαχαιρι του και εκοψε με μια αργη, γεματη σαδιστικη ευτυχια, τον λαιμο του Yori.
Σηκωθηκε και τιναχτηκε.
“Μαζεψτε τον,” διεταξε, αλλα πριν προλαβει κανεις να κουνηθει μια εκρηξη ταρακουνησε το Hinode.

Οσο ο Tanaka ασχολιοταν με την απονομη δικαιοσυνης του, το κοπαδι τους ειχε σχεδον φτασει. Ολα τα υποβρυχια περιμεναν μια διαταγη απο το Hinode, που ομως δεν ερχοταν. Ηταν το Sendai, το πρωτο υποβρυχιο δεξια απο το Hinode, που αποφασισε να πυροβολησει πρωτο. Η πυροδοτηση ταρακουνησε τα πιο κοντινα υποβρυχια, και ηταν αυτη που καταφερε να επαναφερει στα συγκαλα του τον Tanaka.

Ο διοικητης κοιταξε το σοναρ και ειδε τα λευκα στιγματα στο κεντρο της οθονης.
“Σκατα...” ψιθυρισε.

Το κοπαδι ειχε διασπαστει σε τρια μερη, και μονο το μεσαιο ακολουθησε την διαδρομη που ειχαν τα κητοειδη μεχρι τοτε. Τα υπολοιπα δυο απομακρυνθηκαν και περικυκλωσαν τα υποβρυχια της Mishima απο δεξια κι αριστερα. Το μεσαιο μερος, που το αποτελουσαν και τα περισσοτερα κητοειδη, επεσε με ολη του την ορμη στο κεντρο της παραταξης της Mishima.
Ενα τεραστιο κητοειδες, πιθανοτατα ο πατριαρχης του κοπαδιου, χτυπησε με το ρυγχος του το Hinode, προκαλωντας του αναριθμητες ρωγμες σε ολα τα καταστρωματα του. Το πληρωμα βρεθηκε με τα μουτρα στο πατωμα, ενω ο Tanaka πανικοβλητος εδινε ανεφαρμοστες εντολες δεξια κι αριστερα.
Τα υπολοιπα πλασματα χτυπησαν με την σειρα τους τα υπολοιπα υποβρυχια, αλλα αυτο δεν ηταν το τελος. Πισω τους ακολουθουσαν κι αλλα κητοειδη, κι απο πισω κι αλλα, κι αλλα, που με την σειρα τους χτυπουσαν τα υποβρυχια αλλεπαλληλα, χωρις να τους αφηνουν χωρο ή χρονο να αντεπιτεθουν. Σαν τα κυματα που εσκαγαν στο Anchra Bay και σε ολα τα νοτια παραλια της Ισημερινης Ηπειρου, τα κητοειδη επεσαν με ολη την ορμη και την μανια τους πανω σε αυτους που τα ειχαν πονεσει τοσο πολυ ολα τα προηγουμενα χρονια. Δεν υπηρχε κανενας οικτος, καμια συμπονοια καθως τα υποβρυχια αρχιζαν να μπαζουν νερα και να βυθιζονται στα αβυσσαλεα βαθη του Schwarztot, παρα μονο τα χτυπουσαν ξανα και ξανα και ξανα. Εκτος απο την μια τορπιλη που ειχε ριξει το Sendai, και που δεν ειχε καν βρει στοχο, καμια αλλη δεν εκτοξευτηκε. Στα τελευταια μιλια τα κητοειδη ειχαν αναπτυξει ολη τους την ταχυτητα και δεν υπηρχε χρονος για την Mishima να αμυνθει. Ολο το κεντρο του μετωπου της κατερρευσε και τα υποβρυχια αρχισαν να βυθιζονται ενα-ενα, αφηνοντας πισω τους μια μεγαλη γραμμη απο φυσαλιδες. Τα κητοειδη που ειχαν χωριστει απο το κοπαδι πλησιασαν καποια υποβρυχια που ειχαν καταφερει να απομακρυνθουν, μονο και μονο επειδη βρισκονταν στα ακρα της γραμμης.
Και οι τελευταιες δυναμεις της Mishima εξολοθευτηκαν μεσα σε δεκα λεπτα. Ο στολος που ειχε αποτυχει να καταστρεψει ολοσχερως η Bauhaus σε δεκαπεντε ωρες στο Anchra Bay, ειχαν εξαλειφθει σε λιγοτερο απο μιση ωρα. Τα κητοειδη, αδιαφορωντας για την καταστροφη που ειχαν φερει, ορμησαν προς την επιφανεια, εκει οπου περιμενε ο υπολοιπος στολος.

Δεν υπηρξε κανενας επιζων απο την επιθεση των κητοειδων ωστε να μπορεσει να περιγραψει τις τελευταιες ωρες των Mishima. Παρολα αυτα οσοι εζησαν εκεινες τις στιγμες θα μπορουσαν να συμφωνησουν σε ενα και μοναδικο πραγμα: δεν ειχαν ξαναδει τιποτα σαν κι αυτο.
Το θωρηκτο Kim-Yu ηταν το πρωτο που χτυπηθηκε απο τον στολο. Το πλοιο ανασηκωθηκε τρια μετρα απο την επιφανεια της θαλασσας και επειτα προσγειωθηκε στα πλαγια. Ταυτοχρονα αλλα τριαντα πλοια χτυπηθηκαν στα υφαλα τους και ακολουθησαν την μοιρα του θωρηκτου. Μεσα σε τρια λεπτα ηρθε το δευτερο κυμα επιθεσης. Ο Schwarztot γεμισε συντριμμια και πτωματα. Απο τις αρχικες συγκρουσεις κανενα πλοιο δεν μπορεσε να επανελθει. Τα επομενα χτυπηματα απλως επιβεβαιωσαν την καταστροφη.
Εκρηξεις ακουστηκαν, καθως πολλα πλοια χτυπηθηκαν κοντα στις δεξαμενες καυσιμων ή στις αποθηκες πυρομαχικων τους. Σε αλλα δεκα λεπτα, κι ενω ακομα οι διοικητες των πλοιων δεν ηξεραν τι επρεπε να κανουν, το 75% του στολου ηταν εκτος μαχης ή ειχε ηδη βυθιστει. Και καθως ενας ολοκληρος στολος απο μια πανισχυρη εταιρεια κατευθυνοταν προς τον βυθο, τα κητοειδη αρχισαν να απομακρυνονται προς τα δυτικα.

Ο Tanaka εβριζε θεους και δαιμονες καθως τα ορμητικα νερα γεμιζαν το δωματιο ελεγχου. Δεν υπηρχε καμια ελπιδα πλεον, ουτε καν για να μπορεσει να διαφυγει με μια απο τις καψουλες διασωσης που υπηρχαν στο Hinode. Ολα τα καταστρωματα, ολοι οι χωροι του υποβρυχιου ειχαν πλημμυρισει. Το δωματιο ελεγχου ηταν το τελευταιο που θα πλημμυριζε, καθως το Hinode κατευθυνοταν ηδη με ιλλιγιωδη ταχυτητα προς την αβυσσο. Οι ναυτες ειχαν παγωσει στις θεσεις τους, προσπαθωντας να συνειδητοποιησουν το μοιραιο. Κανεις τους δεν ειχε καν τη δυναμη να σηκωθει και να προσπαθησει να απομακρυνθει.
Η πορτα στην εισοδο του δωματιου ελεγχου ηταν η μοναδικη που τους χωριζε απο τον θανατο. Ηδη αρκετο νερο περνουσε μεσα απο μια ρωγμη, αλλα με το που θα εσπαγε θα ειχαν τρια με τεσσερα δευτερολεπτα μεχρι να πλημμυρισει ολος ο χωρος.
Δεν υπηρχε πολυς χρονος ακομα. Την μια στιγμη η πορτα βρισκοταν στη θεση της και την επομενη ειχε εκτοξευτει απο τους μεντεσεδες της, καταπλακωνοντας δυο ναυτες που ετυχε να βρεθουν στο διαβα της. Το κυμα του νερου ορμησε και τους παρεσυρε ολους προς τον τοιχο, τους παγιδεψε με την δυναμη του. Ο Tanaka δεν προλαβε να σκεφτει τιποτα περισσοτερο απο αυτο, καθως το νερο τον επνιγε:
“Δεν επρεπε να ειχα δεχτει την θεση.”
Υστερα το νερο τους σκεπασε ολους και σιωπη καλυψε τα παντα.

(12) Τα κητοειδή

Σε μια ερευνα που ειχε πραγματοποιηθει το καλοκαιρι του 2109 απο το Τμημα Υποβρυχιων Ερευνων του πανεπιστημιου του Heimburg απο εγκριτους επιστημονες, ειχε ανακαλυφθει οτι τα κητοειδη διεθεταν αρκετα ισχυρη μνημη, καθως επισης και ενα πνευμα εκδικησης που μπορουσε να συγκριθει μονο με του ανθρωπου. Οσα χρονια κι αν ειχαν περασει, δεν ξεχνουσαν αυτον που τους ειχε βλαψει. Δυστυχως γι' αυτον, ο Tanaka δεν ειχε διαβασει ποτε του αυτη την ερευνα.
Τα κητοειδη τον εψαχναν. Πολλοι επιστημονες θα γελουσαν με μια τετοια ιδεα, αλλα η αληθεια ηταν οτι δεν ηξεραν τιποτα για την φυση και τους νομους της, ειδικα οταν η φυση ειχε βιαστει απο τους ιδιους κατα την περιοδο που γεωδιαμορφωναν την Αφροδιτη. Ποτε τους δεν θα μπορουσαν να αντιληφθουν οτι τα κτηνη που ειχαν δημιουργηθει απο τους επιταχυντες DNA διεθεταν ευφυια και κριση. Τα κητοειδη, τα πιο εξυπνα πλασματα που κυκλοφορουσαν στους πλανητες (κι εδω οι επιστημονες θα διαφωνουσαν αναφεροντας οτι ο ανθρωπος ηταν η κορωνιδα της Δημιουργιας – και ξεχνωντας φυσικα οτι το συγκεκριμενο ευφυες δημιουργημα αυτοκαταστρεφοταν πολεμωντας για πανω απο εικοσι χρονια) δεν ειχαν ξεχασει την αναιτια επιθεση της Mishima εφτα χρονια πριν. Ολα αυτα τα χρονια υπεφεραν απο τις συνεχεις επιθεσεις της, ενω παραλληλα υπηρχαν μικρα κοπαδια ανιχνευτων που ηταν επιφορτισμενα με το καθηκον να βρουν τους εχθρους τους. Και τελικα τα ειχαν καταφερει.

(11) Bauhaus

Bauhaus

Τα νεα απο τον βομβαρδισμο του λιμανιου της Gerlitsche απο την Imperial πριν τρεις μηνες και ο θανατος σχεδον 200,000 αθωων δεν ηταν απο αυτα που ξεχνιουνταν ευκολα. Το πληρωμα ειχε περασει απο ολα τα σταδια που προκαλουν νεα σαν αυτο: σοκ, τρομος, αποδοχη, οργη. Πολλοι απο αυτους ειχαν συγγενεις στην Gerlitsche, ακομα περισσοτεροι ειχαν μεγαλωσει εκει και η πλειοψηφια τους ειχε μεινει καποιο διαστημα στην πολη οσο περιμεναν να ερθουν οι διαταγες για να επιβιβαστουν στα πλοια και να ξεκινησουν την αποστολη τους. Η Gerlitsche ηταν μια καθαρα ναυτικη πολη και μεχρι τις 19 Φεβρουαρίου εκεινου του χρονου ηταν το ενα απο τα δυο μεγαλυτερα λιμανια του Ισταρ. Το γεγονος της σφαγης επιδεινωνοταν απο τον απλο λογο οτι επροκειτο για ενα αναιτιο αιματοκυλισμα που θα μπορουσε να ειχε αποφευχθει: η Imperial εφευγε απο την Αφροδιτη. Η Gerlitsche ηταν η τελευταια πολη στην οποια βρισκονταν και σε λιγες μερες θα ειχαν επιστρεψει στην Βικτωρια. Ο Bruno Veerhoven, εκνευρισμενος, εκανε επισημο διαβημα στο Cartel της Luna και εστειλε φωτογραφιες απο τον τοπο του μακελειου. Η πιεση της Bauhaus ηταν πολυ μεγαλη και το Cartel πιεσε με την σειρα του την Imperial να κανει οτιδηποτε ωστε να φανει οτι καταδικαζει την ενεργεια αυτη. Για τους επομενους εφτα μηνες η Imperial μεσω του Κομη Frederic του Waxburg (ο οποιος θυμιζε σε ολους την πρωτοφανους αγριοτητας σφαγη των αιχμαλωτων στον Γανυμηδη απο τον Olaf Keinhoff της Bauhaus στην αρχη του πολεμου, οταν πανω απο 7 εκατομμυρια αθωοι εκτελεστηκαν απο τις δυναμεις κατοχης) και η Bauhaus μεσω του Bruno Veerhoven αναλωνονταν σε διαμαχες και συζητησεις σχετικα με την αποφαση του Cartel. Μεχρις οτου η Imperial, υπο το βαρος της κοινης γνωμης, αποφασισει να παραδωσει τον υπευθυνο για τον βομβαρδισμο της Gerlitsche στο Εταιρικο Δικαστηριο της Luna, οπου και καταδικαστηκε σε θανατο, οι στρατιωτες της Bauhaus σε ολα τα μετωπα εξαντλησαν την αγριοτητα τους απεναντι στους εχθρους τους.
Ωστοσο, τον Μαιο του 2138, στον στολο του Schwarztot δεν ειχε γινει τιποτα αλλο γνωστο περα απο το οτι η Gerlitsche ειχε ισοπεδωθει. Οι ναυτες ηταν εξαλλοι και επιθυμουσαν να πολεμησουν με οποιονδηποτε, οσο το δυνατον συντομοτερα. Ο Gebrecht, γνωριζοντας την ψυχολογια του στρατου του φροντισε να τους κρατησει σε αναμονη μεχρι την μεγαλη τους εκδικηση. Δεν δισταζε να υπενθυμιζει στους υφισταμενους του σε καθε ευκαιρια την ηττα της εταιρειας τους απο την Capitol εξι χρονια πριν και την ταπεινωση που ειχαν δεχθει. Ηταν οι εκλεκτοι, τους ελεγε, οι οποιοι θα επαιρναν εκδικηση για τα αδελφια τους που ειχαν χαθει στα νερα του Graveton. Φυσικα παρεβλεπε βολικα το γεγονος της προδοσιας του μεντορα του, του Petrov, χωρις την οποια θα μπορουσε να εχει διαφορετικη τυχη η μαχη.
Εχοντας τους σε επιφυλακη, και γνωριζοντας οτι η μαχη απεναντι στους Capitol θα ηταν λυσσαλεα, αποφασισε να αγνοησει το γεγονος οτι η Mishima διεθετε εναν μικρο στολο στα ανατολικα του Schwarztot και να μην ασχοληθει μαζι τους. Ο στολος του προσπερασε τον εχθρικο και αρχισε να πλεει προς τα δυτικα, προς το Anchra Bay.
Στις 26 Ιουνιου μια ανησυχητικη αναφορα απο δυο αναγνωριστικα υποβρυχια της Bauhaus εφτασε στον Gebrecht: τουλαχιστον τεσσερα μεγαλα κοπαδια απο κητοειδη ειχαν ενωθει σε ενα μεγαλυτερο και κατευθυνονταν προς τα ανατολικα, μακρυα απο τα συνηθη μερη οπου αναπαραγονταν και χωρις να αλλαζουν κατευθυνση. Ο Gebrecht ανησυχος απο τα νεα, αποφασισε να δωσει μια μερα χρονο ωστε να προσπαθησει να καταλαβει την αλλοπροσαλλη συμπεριφορα των κητοειδων. Παραλληλα με αυτα τα γεγονοτα, την επομενη μερα ηρθε αναφορα απο την οπισθοφυλακη του στολου οτι υπηρχαν κινησεις πλοιων πισω τους. Μια σκεψη περασε απο το μυαλο του Gebrecht, μια σκεψη που αν αποδεικνυοταν σωστη θα τους απαλλασσε απο την προοπτικη μιας μαχης με την Mishima.
Την επομενη μερα εδωσε διαταγη στον στολο να αποσυρθει και να αγκυροβολησει στα νοτια παραλια της ηπειρου, γνωριζοντας βεβαια ποσο επικινδυνο ηταν κατι τετοιο, μιας και τα τεραστια κυματα που εσκαγαν στα αποκρημνα βραχια ηταν απειλη για καθε στολο. Ο στολος μετακινηθηκε αθορυβα και αφησε ανοιχτο τον δρομο για το κοπαδι, που δεν φαινοταν να εχει αλλαξει προορισμο. Απο την αλλη, ο Tanaka δεν εδωσε σημασια στο οτι η Bauhaus ειχε βγει εκτος πορειας. Θεωρησε οτι η κινηση τους να πλησιασουν προς την ακτη θα τον βοηθουσε να τους περικυκλωσει. Ο στολος της Mishima συνεχισε να πλησιαζει προς μια κατα μετωπον επιθεση με εναν εχθρο που δεν ειχε υπολογισει.

(10) Mishima

Η Εκστρατεια των Χιλιων Νησων

ΜΕΡΟΣ Ι

Ωκεανος Schwarztot

Mishima

Ο Yuki Tanaka χτυπουσε νευρικα το ποδι του στο πατωμα κρατωντας ενα τσαλακωμενο χαρτι. Παντα αναρωτιοταν γιατι η κωλοεταιρεια του τον κρατουσε σε αυτον τον γαμημενο πλανητη. Τα τελευταια εξι χρονια τα ειχε περασει χωρις να κανει τιποτα. Του αρεσε αυτο τις περισσοτερες φορες, αλλα καποιες αλλες βαριοταν αφορητα. Ολο και πιο συχνα εφευγε απο το υποβρυχιο του και εξαφανιζοταν καπου στην ερημο για μερες.
Ολα αυτα τα χρονια το μονο που ειχε κανει ηταν να “αποκαλυψει” μια συνομωσια απεναντι στο προσωπο του και να απονειμει δικαιοσυνη – δικαιοσυνη με τον δικο του τροπο. Ειχε κατηγορησει τον Akira οτι τον ειχε παραγκωνισει σε μια κρισιμη στιγμη του πολεμου στο Graveton και γι' αυτο ειχαν ηττηθει. Δημιουργησε εναν τεραστιο φακελο με τα γεγονοτα εκεινων των ημερων (που βεβαια παρουσιαζονταν μονομερως) και τον εστειλε στον Ερμη, υποψην του Διαδοχου Sakagami. Ο Διαδοχος, εκνευρισμενος που ο πατερας του, ο Αρχοντας Mishima, δεν ειχε χασει την θεση του παρολο το φιασκο του Graveton, αποφασισε να δωσει απεριοριστες εξουσιες στον Tanaka, ελπιζοντας οτι αυτο που δεν ειχε καταφερει το 2132 θα μπορουσε να γινει καποια στιγμη στο μελλον, ωστε να παρει επιτελους την πολυποθητη διοικηση της εταιρειας στα χερια του.
Ο Tanaka, απολυτα ευχαριστημενος απο την αποφαση της εταιρειας που ηρθε με πλαστογραφημενη υπογραφη του Αρχοντα Mishima, δικασε με συνοπτικες διαδικασιες τον Akira και αλλα εξι μελη του πληρωματος που θεωρησε οτι τον ειχαν υποστηριξει και τους καταδικασε σε θανατο με την κατηγορια της εσχατης προδοσιας. Και οι επτα εκτελεστηκαν με απαγχονισμο τρεις μερες μετα την αποφαση.
Μια περιοδος τρομου ξεκινησε για τον στρατο της Mishima. Ο Tanaka, εχοντας την υποστηριξη της Κεντρικης Διοικησης, αρχισε να γινεται ολοενα και πιο παραλογος στις απαιτησεις του και να διοικει τυραννικα. Αφαιρεσε την αρχηγια απο τον Υποστρατηγο Jeng Hun, ο οποιος διοικουσε την μικρη βαση της Mishima στα νοτιοανατολικα της ηπειρου, στο σημειο δηλαδη οπου βρισκοταν αραγμενος ο στολος και την ανελαβε ο ιδιος. Ο υποστρατηγος σταλθηκε στο μετωπο του Und-Ahem οπου η ανατολικη στρατια της Mishima πολεμουσε ακομα για τον ελεγχο των πετρελαιοπηγων της Ισημερινης ηπειρου, παρολες τις διαμαρτυριες του και τα διαβηματα προς τον Ερμη, τα οποια αγνοηθηκαν επιδεικτικα απο τον Sakagami.
Καθαιρεσε τους διοικητες των πλοιων και των υποβρυχιων και τους εστειλε μαζι με τον Jeng Hun, σε εναν πολεμο για τις τεχνικες του οποιου δεν ειχαν ιδεα, και τοποθετησε στη θεση τους νεους διοικητες χωρις ουτε ενας αναμεσα τους να εχει καποιο βαθμο αξιωματικου. Οι στρατιωτες της βασης που απεμειναν πισω, οπως και τα μελη του στολου, ζουσαν μερες κολασης. Δεν πολεμουσαν, αλλα αναλωνονταν σε καθαριοτητες και κυνηγια των κητοειδων, καθως επισης και σε καθε αλλη παραλογη αποφαση του Tanaka. Ο στολος της Mishima χαραμιζοταν στο να κυνηγαει τα αθωα πλασματα που πηγαιναν στον Schwarztot για να αναπαραχθουν. Ο Tanaka δεν ξαναχρησιμοποιησε πυρηνικες κεφαλες, οπως ειχε κανει καποια χρονια πριν, αλλα αυτο ειχε γινει μονο και μονο για να μπορεσει να ζησει τη χαρα του κυνηγιου σαν ισος προς ισο. Δεν ηθελε να τα καταστρεψει ολοσχερως, ηθελε να παιξει μαζι τους. Τα κητοειδη προσπαθουσαν να περιορισουν τα μεταναστευτικα ταξιδια τους προς τον Schwarztot, αλλα το ακατανικητο ενστικτο τους τα οδηγουσε καθε εποχη εκει.
Οπως ειναι φυσικο, με το περασμα των χρονων, οι πολεμικες ικανοτητες του στολου (οι οποιες ηταν ουτως ή αλλως αμφισβητησιμες) αμβλυνθηκαν κι αλλο, με αποτελεσμα σε μια πιθανη επιθεση απο καποιον εχθρο να εξολοθρευοταν τελειως. Ο Tanaka ομως ηταν καθησυχασμενος οτι κατι τετοιο δεν θα συνεβαινε. Αποτελεσε μεγαλη εκπληξη γι' αυτον το οτι τον Μαιο του 2138 υπηρξαν καποιες μεμονωμενες αναφορες για αρκετα πλοια που πλησιαζαν απο τα βορεια.
Κοιταξε παλι το τσαλακωμενο χαρτι που κρατουσε, χωρις να σταματησει να χτυπαει νευρικα το ποδι του. Ηταν το τελευταιο σε μια σειρα σηματων που ανεφεραν οτι καποιος εχθρικος στολος πλησιαζε στον Schwarztot. Προσπαθουσε να σκεφτει τι θα επρεπε να κανει, αλλα το μυαλο του δεν τον βοηθουσε τον τελευταιο καιρο. Ο ιδιος πιστευε οτι ηταν απλα πολυ κουρασμενος και οτι μερικες διακοπες στην Luna θα τον βοηθουσαν αρκετα (σκοπευε αλλωστε να φυγει για τους καλοκαιρινους μηνες), αλλα για τον υπολοιπο στρατο ηταν κοινο μυστικο οτι η τρελα του ειχε αυξηθει και πλεον επιανε νεα, πιο επικινδυνα ορια. Δεν μπορουσε πια ουτε να σκεφτει καθαρα.
Τελικα μετα απο δυο νυχτες ξενυχτιου, κι ενω οι εχθροι πλησιαζαν, πηρε την μοναδικη αποφαση που θεωρησε σωστη: θα εκρυβε τον στολο της Mishima, θα αφηνε τους εχθρους να προσπερασουν, κι επειτα θα εκανε επιθεση στα νωτα τους. Περιχαρης ανακοινωσε το σχεδιο του στους υπολοιπους διοικητες των πλοιων, οι οποιοι βιαστηκαν να συμφωνησουν μαζι του.
Τις επομενες δυο μερες ο στολος μετακινηθηκε προς τα νοτια, πισω απο ενα μικρο συμπλεγμα νησιων και παρεμεινε εκει μεχρι τις αρχες Ιουνίου, οποτε και ο στολος του Gebrecht προσπερασε την βαση της Mishima χωρις να ασχοληθει μαζι της, και μπηκε επιτελους στον ωκεανο Schwarztot.
Ο Tanaka χαρουμενος που το σχεδιο του ειχε επιτυχει, εδωσε εντολη να ακολουθησουν τον εχθρικο στολο, που ειχε πλεον αναγνωριστει οτι ανηκε στην Bauhaus.

(9) Αναχώρηση

Μεχρι την αναχωρηση του στολου, τον Ιανουαριο του 2138, κανεις δεν ηξερε τιποτα για το σχεδιο. Ο Paulus Dante, φοβουμενος οτι υπηρχαν κατασκοποι ακομα και μεσα στο Υπουργειο Πολεμου, δεν αποκαλυψε τις λεπτομερειες σε κανεναν, ουτε καν στον Bornheim.
Στις 11 Ιανουαρίου 2138 ο στολος ξεκινουσε απο το λιμανι του Vladinburg και κατευθυνοταν προς τα νοτια. Δεκα ναυτικα μιλια μακρυα απο το λιμανι ηρθαν καινουργιες εντολες:
Το ενα τριτο του στολου (δινονταν συγκεκριμενα πλοια τα οποια θα ακολουθουσαν) θα αλλαζε πορεια και θα κατευθυνοταν προς τα ανατολικα. Σκοπος ηταν να περασουν απο ολη την Ισημερινη ηπειρο, να αλλαξουν πορεια προς τα νοτια και να φτασουν στον ωκεανο Schwarztot. Μετα θα τον διεσχιζαν και θα εφταναν στο Anchra Bay, οπου και θα περιμεναν.
Τα πληρωματα των πλοιων που ειχαν αναλαβει αυτη την αποστολη δεν χαρηκαν ιδαιτερα οταν εμαθαν οτι θα επρεπε να διαπλευσουν τον αγριο ωκεανο και ισως να χρειαστει να πολεμησουν και με τυχον δυναμεις της Mishima που βρισκονταν σε εκεινη την περιοχη. Οι αναφορες των δορυφορων της εταιρειας ανεφεραν οτι ο στολος του Ερμη βρισκοταν ελλιμενισμενος στα νοτιοανατολικα της Ισημερινης ηπειρου. Κανεις δεν ηξερε αλλες λεπτομερειες.
Επικεφαλης του στολου του Schwarztot, με πλοιο διοικησης το Rosecrans, διοριστηκε ο Ferdinand Gebrecht, που ηταν ο μοναδικος που διεθετε την απαραιτητη εμπειρια για ενα τετοιο εγχειρημα. Ηταν αποφασισμενος να μην εμπλακει σε μαχη με την Mishima, παρα μονο αν δεν γινοταν αλλιως.
Το δευτερο τριτο του στολου θα αλλαζε ελαφρα πορεια και θα κατευθυνοταν προς τα δυτικα, με σκοπο να περασει πισω απο τα νησια Esgar και Arnoth, οπου οι ναυτικες δυναμεις της Capitol ηταν λιγοτερες. Διοικητης του στολου των Νησιων διοριστηκε ο Goran Brezhnev.
Τελος ο υπολοιπος στολος θα συνεχιζε την πορεια του μεχρι το κεντρο του Graveton, οπου βρισκονταν και οι περισσοτερες δυναμεις του Johnson. Διοικητης του στολου του Graveton ηταν ο Rupert Wolfenstein, ναυαρχος με αρκετη εμπειρια, που ομως δεν ειχε καταφερει να πολεμησει στο Graveton λογω τραυματισμου στην αρχη του πολεμου απο οβιδα. Ειχε μεινει στο νοσοκομειο για τεσσερα χρονια και μολις πριν εντεκα μηνες ειχε επανελθει στην ενεργο δραση.
Το δυστυχημα για το σχεδιο του Dante ηταν οτι οι μοναδικοι εμπειροι διοικητες στολου ηταν αυτοι οι τρεις, μαζι με την προσθηκη του Augustus Olufsson, που οπως ηδη ειπαμε θα διατελουσε χρεη υποδιοικητη του Brezhnev στο Arcturus.

Ο στολος χωριστηκε στα τρια και ξεκινησε για τον πολεμο που πιθανοτατα να απελευθερωνε τους ωκεανους της Αφροδιτης. Και κανεις δεν μπορουσε να υποψιαστει οτι αυτος ο πολεμος θα κρατουσε εξι ολοκληρα χρονια και θα κοστιζε εκατονταδες χιλιαδες ζωες σε ολες τις εταιρειες.

(8) Olufsson

Olufsson

Κοιτουσε εξω απο το παραθυρο, στον σκοτεινο δρομο. Ο ουρανος ηταν γεματος συννεφα. Του αρεσαν αυτες οι νυχτες, ηταν τοσο ησυχες, τοσο ειρηνικες. Για αλλη μια φορα το μυαλο του πεταξε στον Angus και η αναμνηση τον πονεσε, σαν μαχαιρια στην καρδια. Ηπιε μια μεγαλη γουλια μπυρα απο το μπουκαλι που ειχε πλεον ζεσταθει και μορφασε.
“Α ρε Angus...” ψιθυρισε.
Πισω του μια σκια αναδευτηκε στο κρεβατι. Ο νεαρος που ο Augustus δεν μπηκε καν στον κοπο να μαθει το ονομα του ανασηκωθηκε και ετριψε τα ματια του.
“Θα ερθεις στο κρεβατι;” ρωτησε με ψιθυριστη φωνη. Ο Augustus δεν εστρεψε το βλεμμα του καν προς το μερος του.
“Οχι. Κανε ενα μπανιο αν θες και φυγε.”
Ακουσε εναν μικρο θορυβο καθως ο νεαρος σηκωνοταν απο το κρεβατι και κατευθυνοταν προς το μπανιο με ελαφρια βηματα. Γυρισε για λιγο προς το μερος του και ειδε το περιγραμμα της λεπτης του πλατης και των γυμνασμενων του γλουτων, να φωτιζεται απο το φως του μπανιου. Ηπιε αλλη μια γουλια.
Σημερα ηταν η τελευταια του νυχτα στο διαμερισμα που ειχε πιασει κι εμενε τα τελευταια εφτα χρονια, μονος με τις αναμνησεις του και με την πικρα απο την αναγκαστικη και προωρη συνταξιοδοτηση του. Ποτε του δεν χωνεψε την αποφαση του Dante να τον αποστρατευσει σε μια τοσο σημαντικη στιγμη του πολεμου στο Graveton, αν και ηξερε οτι η αποφαση δεν ηταν τοσο του Dante, οσο του Gebrecht και του Petrov, που ηθελαν να αποδυναμωσουν τον Angus απο τους συνεργατες του. Ισως η καταστροφη του Anchra Bay να μην ειχε συμβει, αν ο Augustus βρισκοταν στο πλαι του Angus και οχι απομονωμενος απο ολους στο Ισταρ, με την δικαιολογια της “υπηρεσιας”. Αρχιδια, ηξερε καλυτερα απο ολους τον λογο για τον οποιο ειχε αποστρατευτει, κι ο λογος αυτη τη στιγμη βρισκοταν στο διπλανο δωματιο κι εκανε μπανιο.
Εφτα χρονια, εφτα ολοκληρα χρονια ειχε μεινει μακρυα απο ολους κι απ' ολα. Ειχε μαθει για την συντριβη του στολου και για τον θανατο του Petrov, που κατα βαθος τον ικανοποιησε. Αλλα πανω απο ολα ειχε μαθει για τον θανατο του αδελφικου του φιλου και συναδελφου, του Angus – ή μαλλον ειχε μαθει οτι ηταν αγνοουμενος, ορολογια που στην στρατιωτικη διαλεκτο σημαινε οτι τον ειχαν φαει τα ψαρια. Κι αργοτερα, χαρη στις διασυνδεσεις του στο Τμημα Ναυτικων Επιχειρησεων, εμαθε οτι ο θανατος του Angus οφειλοταν στην προδοσια του Petrov. Δεν μπορουσε να το χωνεψει. Εκεινη την μερα εκανε μια τεραστια βολτα με τα ποδια σε ολο το κεντρο του Vladinburg, αναλογιζομενος το βαρος μιας τετοιας προδοσιας. Ολες τους οι προσπαθειες εναντια στην Capitol ειχαν παει στραφι εξαιτιας των προσωπικων εριδων του Angus και του Petrov. Και παλι ομως δεν μπορουσε παρα να ριξει το μεγαλυτερο μερος των ευθυνων στον Petrov, οσο κι αν ηξερε οτι αυτη η κοντρα ειχε ξεκινησει απο τον Angus.
Τους μηνες που ακολουθησαν εμαθε οτι ο Gebrecht ειχε απελευθερωθει απο τον Ναυαρχο της Capitol, τον Tom Johnson, και ειχε επιστρεψει στο Ισταρ. Τα απομειναρια της Bauhaus ειχαν επιστρεψει στο Vladinburg και οι επιζωντες πηραν αδεια ενος μηνος, κατι που το Υπουργειο Προπαγανδας φροντισε να μαθευτει σε ολους τους πλανητες, παραλληλα με την προφορικη υποσχεση του Veerhoven οτι ολοι οι στρατιωτες σε ολα τα μετωπα θα τυχαιναν αυτης της ευνοικης μεταχειρισης εν καιρω.
Η Capitol ειχε υπο τον ελεγχο της ολο το Graveton, ολη την επικρατεια που αργοτερα θα επαιρνε το ονομα “Χιλιοι Νησοι”, καθως επισης και τα νησια Esgar και Arnoth. Καποιες περιπολιες της Bauhaus εξολοθρευτηκαν προτου προλαβουν καν να εισελθουν στην ζωνη ελεγχου της Capitol.
Τον πονουσε να τα ακουει ολα αυτα. Αλλα ακομα περισσοτερο τον πονουσε να ξερει οτι μπορουσε να βοηθησει και δεν τον αφηναν.
Κι ολα αυτα ειχαν συνεχιστει μεχρι πριν δυο μερες, οποτε και βρηκε εναν πολιτοφυλακα να τον περιμενει εξω απο το διαμερισμα του. Του παρεδωσε εναν σφραγισμενο φακελο που ειχε απεξω την σφραγιδα του Υπουργειου Πολεμου. Ο Augustus μπηκε στο διαμερισμα του τρεμοντας απο την προσμονη. Εσκισε με ατσαλες κινησεις τον φακελο και τραβηξε απο μεσα ενα πρασινο χαρτι. Αρχισε να το διαβαζει με τα ματια του να πηγαινοερχονται γρηγορα στις γραμμες και χαμογελασε. Τον ζητουσαν πισω. Το εγγραφο ηταν στην ουσια ενα φυλλο πορειας για να παρουσιαστει στο θωρηκτο Arcturus μεχρι τα τελη του επομενου μηνα. Στο τελος υπηρχε η υπογραφη του Bornheim. Εσφιξε τις γροθιες του κι εκατσε στο κρεβατι. Ηθελε να βαλει τα κλαματα απο την χαρα του.

Παρουσιαστηκε στις αρχες του Νοεμβριου στο θωρηκτο και ανελαβε χρεη υποδιοικητη. Ο διοικητης, καποιος Goran Brezhnev, θα παρουσιαζοταν τον επομενο μηνα. Ο Augustus ενιωσε οτι βρισκοταν στο περιβαλλον του. Την πρωτη μερα εκατσε και διαβασε ολες τις οδηγιες που ειχαν σταλει απο το Υπουργειο Πολεμου, και εμαθε απεξω ολα τα ονοματα των διοικητων των πλοιων.