(47) Νέα Διοίκηση

Η αιθουσα διοικησης του Rasputin ηταν πιο ευρυχωρη από αλλων υποβρυχιων, αλλα και παλι δεν μπορουσε να εμποδισει την χαρακτηριστικη αισθηση κλειστοφοβιας που προσφεραν όλα τα σκαφη που κινουνταν κατω απο το νερο. Ο Angus αναγνωρισε όλα τα μονιμα μελη του προσωπικου του που βρισκονταν ηδη στις θεσεις τους και υπολογιζαν συντεταγμενες, επαρκεια οπλισμου και διαφορα αλλα θεματα που μπορει να προεκυπταν κατά την διαρκεια της επικειμενης επιθεσης. Επρεπε όλα να λειτουργουσαν στην εντελεια όταν θα ερχοταν η ωρα.
Μονο έναν δεν καταφερε να αναγνωρισει αμεσως, και αυτό ισως να οφειλοταν στο ότι στεκοταν με την πλατη στην εισοδο και παρακολουθουσε από το περισκοπιο τον οριζοντα. Ο αντρας ηταν ψηλος και λεπτος, παρολη την θωρακιση που φορουσε. Ηταν ντυμενος με την επισημη ναυτικη στολη της Bauhaus, που την χρησιμοποιουσαν μονο σε επισημες δεξιωσεις. Οι μεταλλικες επωμιδες του, όχι τοσο θωρακισμενες οσο του πεζικου, αλλα παρολα αυτά εντυπωσιακες, δεν μπορουσαν να κρυψουν το γεγονος ότι ο αντρας ηταν όχι απλα λεπτος, αλλα σχεδον λιποσαρκος. Ο Angus πλησιασε με αργα βηματα προς τον Peter, τον χειριστη του σοναρ, κουμπωνοντας το ιματιο του και χωρις να τραβηξει το βλεμμα του από τον αντρα ουτε στιγμη. Εσκυψε πανω από τον Peter και του ψιθυρισε κατι στο αυτι, αλλα εκεινος κουνησε αρνητικα το κεφαλι του.
Χωρις να πει κουβεντα σταυρωσε τα χερια του στο στηθος του και απεμεινε να κοιταζει τον αντρα με μια ευγενικη απορια ζωγραφισμενη στο προσωπο του, τοσο αταιριαστη πανω του, που οσοι τον ηξεραν θα ελεγαν ότι εμοιαζε με την ηρεμια πριν την καταιγιδα. Ο Angus ηταν ετοιμος να ξεσπασει και περιμενε απλως την αφορμη.
Ο αντρας μουρμουριζε κατι που ακουγε μονο ο ιδιος. Αφου ειχαν περασει τουλαχιστον πεντε λεπτα από την εισοδο του Angus στην αιθουσα ελεγχου, ο αντρας εδωσε διαταγη με στριγκη φωνη για καταδυση.
Πνιχτα γελακια συνοδευσαν την εντολη του κι όταν ο αντρας στραφηκε προς το μερος του πληρωματος σχεδον εξαλλος, τοτε μονο παρατηρησε τον Angus. Τα ‘χασε προς στιγμην, κι επειτα πλησιασε με οση μεγαλοπρεπεια μπορουσε να δειξει προς το μερος του διοικητη. Ηταν αρκετα νεαρος, δεν εμοιαζε πανω από 25. Στο προσωπο του ειχε ακομα σημαδια ακμης και μια υποψια μουστακιου που προφανως πασχιζε να καλλιεργησει.
«Κυριε Weinstein, ηρθατε! Ονομαζομαι Sigur von Krauss. Ειμαι ο νεος υποδιοικητης του Rasputin».
Το χερι του που ειχε απλωσει για χειραψια με τον Angus παρεμεινε τεντωμενο, αν και ο διοικητης δεν φαινοταν διατεθειμενος να ανταποκριθει. Συνεχισε να τον παρατηρει με γυαλινο βλεμμα, αν και το χαμογελο του ειχε πλεον χαθει από το προσωπο του. Το πληρωμα, ξεροντας τι θα επακολουθουσε, ειχε στραφει με ζηλο στις δουλειες του. Οταν θυμωνε ο Angus κανεις δεν ηθελε να είναι μπροστα.
«Von…συγνωμη δεν ακουσα το ονομα σας», ειπε ο Angus, με το χαμογελο του καρχαρια να αυλακωνει τωρα το προσωπο του.
«Von Krauss. Sigur von Krauss. Ο νεος σας υποδιοικητης; Δεν σας εχουν ενημερωσει;» Η φωνη του αντρα ακουστηκε πιο δειλη αυτή την φορα. Το χερι του που παρεμενε ακομα τεντωμενο περιμενοντας ματαια την χειραψια του Angus, χαμηλωσε αργα.
«Δεν ετυχε. Βλεπετε, μεχρι πριν εικοσι λεπτα ειχα υποδιοικητη. Με ποιανου την αποφαση ηρθατε εδώ κυριε Krauss;»
Ο Krauss εψαξε τις τσεπες του μεχρις οτου βρηκε ένα διπλωμενο χαρτι σε σελοφαν. Το ξετυλιξε με πολύ προσοχη και το εδωσε στον Angus να το διαβασει. Ο Angus πρωτη φορα εβλεπε καποιον να φροντιζει τοσο πολύ το φυλλο πορειας του, γιατι περι αυτου επροκειτο.
«Από το Γενικο Επιτελειο. Εχει την υπογραφη του Στραταρχη Dante», του εδειξε με το δαχτυλο ο νεαρος αντρας, ενώ ο Angus διαβαζε ακομα το χαρτι.
«Και ποιος είναι ο βαθμος σας, κυριε Krauss;» ρωτησε χωρις να παρει τα ματια του από το χαρτι.
«Υποπλοιαρχος, κυριε Weinstein.»
«Μαλιστα…ειστε ενημερος ότι ο προηγουμενος υποδιοικητης ειχε τον βαθμο του πλοιαρχου;»
«Όχι, κυριε διοικητα.»
«Μαλιστα…μηπως ειστε ενημερος ότι το Rasputin αποτελει το πλοιο διοικησης ολου του στολου της εταιρειας για το Αρχιπελαγος Graveton; Με λιγα λογια είναι το πλοιο που δινει τις εντολες που πρεπει να ακολουθησει ολος ο στολος; Το γνωριζετε αυτό;»
«Μα…μαλιστα κυριε διοικητα.»
«Ποια είναι η εμπειρια σας και η προυπηρεσια σας στο ναυτικο, κυριε Krauss;»
Αυτή τη φορα τα ματια του Angus καρφωθηκαν στα ματια του Sigur. Ο νεαρος αντρας αρχισε να ψελλιζει.
«Ε…στην σχολη…ημουν στην σχολη πολεμου…στο Vladinburg…και…
υπηρετησα…ε…στο…»
Ο Angus τον κοιτουσε με απεραντη κατανοηση. Τον αφησε για λιγα δευτερολεπτα ακομη να προσπαθει να εξηγησει κι επειτα τον διεκοψε.
«Κυριε Krauss, νομιζω ότι κι εσεις ο ιδιος εχετε αντιληφθει ότι η θεση δεν προοριζεται για εσας. Δυστυχως δεν μου δινετε την ευκαιρια να σας αναθεσω τα ιδια καθηκοντα με τον προκατοχο σας. Η θεση του υποδιοικητη είναι ζωτικης σημασιας, ειδικα για ένα υποβρυχιο σαν το Rasputin. Αν θελετε μπορειτε να αποσυρθειτε στο δωματιο σας, που να ειστε σιγουρος θα φροντισω να εχει ολες τις ανεσεις στις οποιες ειστε συνηθισμενος. Αν σας χρειαστω κατι θα σας ειδοποιησω.»
Ο von Krauss προσπαθησε να πει κατι, αλλα ο Angus τον ειχε ηδη πιασει από το μπρατσο και τον οδηγουσε εξω από τον θαλαμο διακυβερνησης. Αφου τον πεταξε κυριολεκτικα εξω, κλειδωσε την πορτα και αρπαξε τον ασυρματο, τρεμοντας από τα νευρα του.
Προσπαθησε να επικοινωνησει με τον ιδιο τον Paulus Dante, αλλα δεν τα καταφερε. Ηταν το δευτερο πληγμα που του ειχαν καταφερει, μεσα σε μολις μιση ωρα! Πρωτα ο Augustus επρεπε να φυγει κι επειτα του εφερναν ένα αμουστακο αγορι να τον αντικαταστησει. Στο Γενικο Επιτελειο πρεπει να ειχαν χασει το μυαλο τους, δεν υπηρχε άλλη εξηγηση.
Σκεφτηκε για λιγο.
«Συνδεσε με με τον Gebrecht», ειπε στον ασυρματιστη τους.
Ακουστηκαν μερικα παρασιτα κι επειτα η ψιλη, εκνευριστικη φωνη του Gebrecht.
«Ferdinand, ξερεις τιποτα για τον καινουργιο που εστειλαν στο Rasputin;» ρωτησε επιτακτικα. Του φανηκε ότι ακουσε τον Gebrecht να γελαει, αλλα δεν μπορουσε να είναι σιγουρος.
«Όχι κυριε διοικητα. Πως τον λενε;»
Βλαστημωντας από μεσα του ο Angus απαντησε με οσο πιο ηρεμη φωνη μπορουσε.
«Von Krauss. Sigur von Krauss. Σιγουρα δεν εχεις ακουσει τιποτα;»
«Όχι.» Πνιχτα, σαν να προσπαθουσε να καλυψει το γελιο του.
«Αλλα αν είναι αυτος που εχω ακουστα, ειχε αριστευσει στην Σχολη Πλοιαρχων. Θα εισαι τυχερος αν εχεις αυτόν για υποδιοικητη.»
Ο Angus ετριξε τα δοντια του από λυσσα.
«Κλειστο», διεταξε τον ασυρματιστη.
Δεν ειχε ωρα να σκεφτει. Η Mishima πλησιαζε κι αυτος ειχε μεινει χωρις υποδιοικητη.
«Δε γαμιεται», σκεφτηκε. «Προχωραμε όπως ειμαστε.»
Επειτα εδωσε διαταγη στο Rasputin να καταδυθει και στον στολο να λαβει θεσεις επιθεσης.