(44) Το τέλος των εχθροπραξιών

Παρολη την επικρατηση της Bauhaus στο μεγαλυτερο μερος του Graveton, ο Johnson τους ειχε προξενησει πολλες ζημιες. Η Bauhaus δεν θα μπορουσε να αντεξει το οικονομικο βαρος ενος νεου στολου, μιας και αυτος που ειχε απομεινει δεν εφτανε για μια ακομη μαχη με την Capitol. Το μονο στο οποιο μπορουσε να ελπιζει ο Dante και ο Bornheim ηταν να κρατησουν τον ελεγχο του Αρχιπελαγους και των νησιων και να μην εμπλακουν ξανα σε μια μαχη με την Capitol.
Απο την πλευρα της η Capitol δεν ειχε τις δυναμεις να αντισταθει σε μια πιθανη επιθεση της Bauhaus, κατι που ο Johnson ειχε φροντισει να αποκρυψει εντεχνα απο τους εχθρους του. Υπεθεσε σωστα οτι και η Bauhaus ηταν εξαντλημενη απο την εκστρατεια των Χιλιων Νησων και δεν θα προσπαθουσε τιποτα περισσοτερο. Αυτο ηταν ευχης εργον για τον Johnson, γιατι μια ακομη επιθεση θα οδηγουσε στην ολοσχερη καταστροφη του στολου και κατ' επεκταση στην απελευθερωση της Ζωνης του Heins.
Τελικα οι δυο εταιρειες αποφασισαν να ακολουθησουν μια ηπια πολιτικη ανοχης και να κρατησουν τα μερη που ηδη ειχαν. Ως αποτελεσμα αυτων των αποφασεων ηταν να παραμεινει η Capitol για αλλα εικοσι χρονια στην Αφροδιτη, προς μεγαλη δυστυχια του Johnson, που εβλεπε οτι μια πιθανη επανασυνδεση με την οικογενεια του απομακρυνοταν ολο και περισσοτερο.
Ο Paulus Dante αναγκαστηκε να παραιτηθει απο το αξιωμα του μιας και ηταν πλεον αναγκασμενος να βρισκεται υπο συνεχη παρακολουθηση στο νοσοκομειο. Ο Augustus Bornheim παραιτηθηκε απο το αξιωμα του για προσωπικους του λογους και την θεση του Στραταρχη Πολεμου ανελαβε ο Rupert Wolfenstein, του οποιου τα τραυματα αποδειχτηκε ότι ηταν επιπολαια και μεσα σε τρεις μερες από το τελος της Τελευταιας Μαχης του Graveton στεκοταν ξανα στα ποδια του.