(36) Τελευταία αναμονή

Ως ωρα επιθεσης ειχε οριστει η Εκτη Βραδυνη. Ο Olufsson ειχε το ένα ματι στο πελαγος και το άλλο στο ρολοι. Οσο και να προσπαθουσε δεν μπορουσε να προχωρησει τον χρονο. Στο νου του ξαναηρθε ο Angus. Ποσες φορες ειχε ξεπερασει το αγχος της αναμονης μιλωντας με τον διοικητη του; Ουτε που θυμοταν. Ελεγαν αστεια, εκαναν ονειρα για το τελος του πολεμου, θυμοντουσαν ιστοριες από τα παλια και ολη η αναμονη γινοταν πιο ευκολη. Αλλα ο Angus ηταν νεκρος πλεον και ο Augustus επρεπε να περασει τις τελευταιες ωρες μονος του. Πηρε μια τσιχλα από την τσεπη του και την εβαλε στο στομα του. Τι άλλο μπορουσε να κανει; Υπομονη.

***

Ο Goran Brezhnev ενιωθε ζωντανος – πραγματικα ζωντανος για πρωτη φορα εδώ και πολλα χρονια. Στεκοταν στο καταστρωμα του Arcturus και καπνιζε την πιπα του, απολυτα ηρεμος και με τα σωθικα του να φουσκωνουν από την προσμονη και την υπερηφανεια. Τα ειχε καταφερει – ειχε φτασει μεχρι εδώ εχοντας απελευθερωσει εκατονταδες νησια της εταιρειας του και τωρα ειχε άλλη μια ευκαιρια να αποδειξει την αξια του. Ενιωθε περηφανος όταν αναλογιζοταν από πού ειχε ξεκινησει και που ειχε φτασει. Περιμενε το εναυσμα για την τελευταια επιθεση. Μεχρι τοτε θα εμενε εδώ, να χαζευει την απεραντη θαλασσα.

***

Πισω στο Rosecrans, ο Ferdinand Gebrecht τσακισε τη σελιδα από το βιβλιο που διαβαζε. Ειχε σημειωσει με στυλο μια φραση που πιστευε ότι τον αντιπροσωπευε: ‘Επιτυχημένος ηγεμόνας είναι ο προικισμένος με αρετή και αυτός που ξέρει να αδράχνει τις ευκαιρίες που του προσφέρει η τύχη.’
Ειχε την ικανοτητα να αδραχνει τις ευκαιριες. Και σημερα ηταν μια μερα που μπορουσε να το αποδειξει αυτό για άλλη μια φορα. Όταν δινοταν το σημα της επιθεσης θα ακολουθουσε το σχεδιο του. Ηταν αποφασισμενος να καταστρεψει την Capitol μονος του. Όπως ειχε υπολογισει τα πλαγια του εχθρικου στολου θα ηταν αποδυναμωμενα, μιας και οι Capitol περιμεναν να τους επιτεθουν από το κεντρο. Ο Gebrecht θα τους πλαγιοκοπουσε και θα τους συνετριβε προτου καν να προλαβουν να οργανωσουν την αμυνα τους.
Εκλεισε το βιβλιο κι εγειρε προς τα πισω στην καρεκλα του, κλεινοντας τα ματια του. Ειχε λιγο χρονο για να κοιμηθει.

***

Και τελικα, στις 24 Αυγουστου 2144, την Εκτη Βραδυνη ακριβως, το Argos εδωσε το συνθημα της επιθεσης. Μια κοκκινη φωτοβολιδα εκτοξευθηκε από το καταστρωμα και, αφου αιωρηθηκε για λιγα δευτερολεπτα στον καταγαλανο ουρανο, επεσε στη θαλασσα.
Για λιγα ακομα δευτερολεπτα υπηρξε μια εκκωφαντικη σιωπη, καθως ολοι οι στρατιωτες επαιρναν μια τελευταια ανασα, κι επειτα μια ομοβροντια από την Capitol και άλλη μια από την Bauhaus εδωσε το εναυσμα για την τελικη μαχη.