(19) Εκκαθάριση

Η αλλαγη της κατοχης της Esgar εγινε αμεσα αντιληπτη απο την Capitol, που διατηρουσε μια ακομα πιο ισχυρη βαση στο Arnoth. Οι εκρηξεις εγιναν ορατες απο τους σκοπους που ειχαν υπηρεσια εκεινη την ωρα κι αμεσως ενημερωθηκε το Κεντρο Επιχειρησεων της εταιρειας. Ο Johnson, που περιμενε μια τετοια κινηση, αποφασισε να ενισχυσει το Arnoth, μιας και το αλλο νησι ηταν πλεον χαμενο. Επεκτεινωντας τον συλλογισμο του, αντιληφθηκε οτι και ολα τα μικρα νησακια που βρισκοντα δυτικα της Esgar ηταν χαμενα, αλλα δεν μπορουσε να κανει κατι.
Μια μοιρα μεταγωγικων, με την συνοδεια τριων υποβρυχιων κι ενος θωρηκτου εφτασαν στο Arnoth τον Ιανουαριο του 2139, μεταφεροντας πανω απο 5000 στρατιωτες. Τα υποβρυχια και το θωρηκτο παρεμειναν εκει, χωρις ομως να κανουν την παραμικρη επιθετικη κινηση.

Απο την πλευρα του ο Brezhnev εμαθε για την ενισχυση του Arnoth, αλλα αποφασισε να μην ασχοληθει ακομα μαζι της. Ολο το 2139 και μεχρι την ανοιξη του 2140 εγιναν εκκαθαριστικες επιχειρησεις στα 1200 νησακια που υπηρχαν δυτικα της Esgar. Τα περισσοτερα απο αυτα ηταν ακατοικητα, αλλα καποια αλλα ειχαν μικρες δυναμεις, που σε πολλες περιπτωσεις δεν ξεπερνουσαν τα δεκα ατομα. Μιας και η αιχμαλωσια τους και η μεταφορα τους στο Ισταρ θα κοστιζε πολυ, οι Capitol εκτελουνταν επιτοπου και ριχνονταν στη θαλασσα ή θαβονταν σε λακκους που ειχαν αναγκαστει να σκαψουν οι ιδιοι.
Επισης, καποια απο τα νησια δεν ηταν επανδρωμενα, αλλα υπηρχαν ναρκοπεδια πανω τους, τα οποια κοστισαν πολλα κομμενα ποδια και χερια στην Bauhaus. Ολα τα ναρκοπεδια καθαριστηκαν, ολες οι υποβρυχιες ναρκες ψαρευτηκαν και οι νησιδες περιηλθαν στην κατοχη της Bauhaus. Ο Brezhnev ειχε να επιδειξει αρκετη δουλεια στο διαστημα που βρισκοταν στην Esgar. Απο το Ισταρ μεταφερθηκαν σκαπανεις και μεταλλωρυχοι και σιγα-σιγα η βαρια βιομηχανια της Bauhaus αρχισε παλι να λειτουργει. Νεα πλοια ναυπηγηθηκαν και εσταλησαν στο Graveton οπου βρισκοταν ο Wolfenstein και μια μοιρα πυρηνικων υποβρυχιων πλησιασε στα δυτικα παραλια της Ισημερινης Ηπειρου, χωρις κανεις να το γνωριζει.

Τον Απριλιο του 2140, ο Brezhnev αποφασισε οτι ηταν ωρα να ασχοληθει και με το Arnoth. Μην εχοντας ιδιαιτερη εμπειρια σε πολεμικες επιχειρησεις μεγαλης κλιμακας, οπως αυτη που προετοιμαζε, ζητησε την βοηθεια του Olufsson. Ο Augustus του προτεινε ενα σχεδιο μαχης και ο Brezhnev τον εθεσε επικεφαλης της ομαδας που θα προσπαθουσε να ανακαταλαβει το Arnoth. Δεν ηταν ευκολη αποστολη και ο Olufsson το ηξερε, γιατι τους τελευταιους μηνες ειχαν σταλει κι αλλες ενισχυσεις στο νησι: αλλα δυο θωρηκτα και τριαντα καταδρομικα, ενω υπηρχαν αναφορες απο τους δορυφορους της εταιρειας οτι πλησιαζε κι ενα αεροπλανοφορο.
Ενα αστραπιαιο χτυπημα θα ηταν οτι χρειαζονταν. Μια μικρη και ευελικτη δυναμη που θα χτυπουσε τα πλοια και μια μεγαλυτερη με πιο ισχυρη δυναμη πυρος που θα βομβαρδιζε τα παραλια του νησιου. Το σχεδιο προταθηκε στον Bornheim και η απαντηση του ηταν η εξης:
“Καντε οτι χρειαζεται για να ανακτησουμε το Αρχιπελαγος, χωρις περαιτερω εγκριση απο τα Κεντρικα.”
Με μια τετοια αποφαση που ουσιαστικα ελυνε τα χερια του Brezhnev, ο διοικητης εδωσε το πρασινο φως στον Olufsson να προχωρησει στην εφαρμογη του σχεδιου του.