Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010

(74) Καὶ ἔδωκεν ἡ θάλασσα τοὺς νεκροὺς...

Ο ιδιος ο Petrov στεκοταν στο καταστρωμα του Kaiser, με μια φρεσκοανοιγμενη μπουκαλα ουισκι στην αγκαλια του. Παρακολουθουσε τα μελη του πληρωματος του που τον ειχαν ακολουθησει μεχρι εδώ να τρεχουν αλλοφρονες προσπαθωντας να αμυνθουν στις ολοενα και πιο πυκνες βολες της Capitol, αλλα δεν εκανε καμια κινηση να βοηθησει ή να δωσει εντολες. Κανα-δυο ναυτες που περασαν τρεχοντας από μπροστα του, απλως κουνησαν το κεφαλι τους απογοητευμενοι για την καταντια του αλλοτε ενδοξου ναυαρχου, αλλα εκεινος δεν τους εδωσε καμια σημασια. Ηπιε μια γερη γουλια από το μπουκαλι και κοιταξε τα μαυρα συννεφα που μαστιγωναν με την βροχη τους τον ωκεανο. Το προσωπο του γεμισε με σταγονες νερου – ηταν η πρωτη φορα που ενιωσε τοσο απελευθερωμενος! Ηθελε να ουρλιαξει από την χαρα του. Ηταν εδώ, ειχε νικησει και τωρα απολαμβανε την βροχη. Τιποτα άλλο δεν ειχε σημασια.
Απανωτες εκρηξεις ακουστηκαν όχι πολύ μακρυα του, αλλα δεν εστρεψε το βλεμμα του προς τα εκει. Τα αεροσκαφη της Bauhaus επιασαν φωτια και ανατιναχθηκαν, παρασυροντας στο θανατο ολους τους πιλοτους και τους ελεγκτες των καυσιμων που βρισκονταν κοντα τους.
Τρεις βολες από τα θωρηκτα της Capitol χτυπησαν την γεφυρα και το καταστρωμα. Ενας οξυς μεταλλικος ηχος, σαν κραυγη πληγωμενου θηριου, γεμισε την ατμοσφαιρα. Ολοι οι ναυτες σταματησαν παγωμενοι και εστρεψαν το βλεμμα τους προς την γεφυρα του Kaiser, που γκρεμιζοταν με αργες, μεγαλοπρεπεις κινησεις. Μεχρι και ο Petrov ανοιξε τα ματια του.
Οι βασεις της γεφυρας θρυμματιστηκαν και η πενταμετρη κατασκευη που περιελαμβανε το κεντρο ελεγχου και επικοινωνιων, καθως επισης και τα διαμερισματα των ανωτατων αξιωματικων, κατερρευσε πανω στον χωρο απογειωσης του αεροπλανοφορου. Οσοι βρισκονταν ακομα μεσα στο κεντρο ελεγχου προσπαθουσαν απελπισμενοι να τρεξουν προς την εξοδο, αλλα η κλιση ηταν τετοια που δεν ειχαν καμια ελπιδα να ξεφυγουν.
Ο πυργος επεσε στο καταστρωμα και μια εκρηξη, που εκανε ολες τις προηγουμενες να μιοαζουν με παιδικα βαρελοτα, φωτισε ολη την θαλασσα. Το ωστικο κυμα παρεσυρε οσους βρισκονταν πανω στον χωρο απογειωσης, όπως και οσα οχηματα ή αεροσκαφη ειχαν παραμεινει αθικτα.
«Τα καταφερα», σκεφτηκε με το θολωμενο από το ποτο μυαλο του ο Petrov. Ξαναεκλεισε τα ματια και ουρλιαξε πραγματικα από την χαρα του, αλλα ο ηχος της εκρηξης ηταν πολύ πιο δυνατος. Ένα οχημα μεταφορας προσωπικου μετακινηθηκε από την θεση του και κυλησε πανω στον χωρο απογειωσης, παρασερνοντας μαζι του εξι ναυτες.
Ο Petrov ανοιξε παλι τα ματια του για να δει για μια τελευταια φορα την δημιουργια του. Οι φλογες κατετρωγαν ολο το Kaiser, αλλα το βλεμμα του πετουσε περα από τις εικονες του ολεθρου, σε μια σκηνη από το μελλον του, σε μια δεξιωση οπου ολοι τον χειροκροτουσαν, ο ιδιος ο Δουκας Νικολαος τον παρασημοφορουσε, ηταν ο πρωταγωνιστης…
Το ωστικο κυμα παρεσυρε στο διαβα του ένα ελικοπτερο, στριφογυριζοντας το πανω στο καταστρωμα και διαλυοντας το. Ουτε καν αυτό δεν ειδε ο Petrov, καθως η προσοχη του ηταν στραμμενη στην ανυπαρκτη δεξιωση προς τιμην του. Το ελικοπτερο επεσε με ταχυτητα ογδοντα χιλιομετρων την ωρα πανω του, κομματιαζοντας τον και αφηνοντας μονο τις μποτες του στο σημειο οπου βρισκοταν ένα δευτερολεπτο πριν.
Άλλες δυο τορπιλες καρφωθηκαν στο πισω δεξια μερος του Kaiser, χτυπωντας την αποθηκη καυσιμων του. Μια εκρηξη, ισαξια εκεινης που συνεβη όταν κατερρευσε η γεφυρα, ανασηκωσε το αεροπλανοφορο εντεκα μετρα πανω από το επιπεδο της θαλασσας. Το Kaiser επεσε παλι με ορμη σηκωνοντας κυμα και δεν μπορεσε να αντεξει άλλο την πιεση που ειχε δεχτει. Εσπασε στη μεση, σκορπιζοντας πτωματα και συντριμμια σε ακτινα ενός μιλιου. Η θαλασσα αρχισε να φλεγεται από το πετρελαιο που ειχε χυθει, απανθρακωνοντας τους ελαχιστους Bauhaus που ειχαν πεσει στην θαλασσα και ηταν ακομα ζωντανοι. Μερικες εκρηξεις ακομα αποτελειωσαν το περηφανο αεροπλανοφορο που καποτε ειχε κατατροπωσει ολοκληρο τον στολο της Capitol. Το Kaiser (ή μαλλον ότι ειχε απομεινει από αυτο) αρχισε να βυθιζεται.
Η ωρα ηταν 22.34 και η μαχη του Anchra Bay εφτανε στο τελος της. Μαζι της τελειωνε και η εποχη οπου η Bauhaus θα επικρατουσε στο Αρχιπελαγος Graveton.

Ο Gebrecht, μην εχοντας να ελπιζει σε τιποτα περισσοτερο από έναν γρηγορο θανατο, παραδοθηκε στον Johnson, ο οποιος δεν του εδωσε καμια σημασια. Το βλεμμα του ηταν καρφωμενο στο Kaiser, το οποιο καπνιζε στο βαθος. Ενιωθε περηφανος για οσα ειχε καταφερει.
Ο στολος της Bauhaus ειχε καταστρεφει ολοσχερως, ο στολος της Mishima ειχε απομακρυνθει ηδη προς τα ανατολικα, και ολος ο ελεγχος του Graveton εμενε πλεον στην κατοχη του. Και πανω από όλα, ειχε παρει την εκδικηση του για την ταπεινωση που ειχε δεχτει πριν τρια χρονια. Το πλοιο που του ειχε δημιουργησει τετοια προβληματα ηταν πλεον ιστορια.
Για πρωτη φορα μετα από τρια χρονια, χαμογελασε ανακουφισμενος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου