(62) Β.Ω. 1

1η Βραδυνη Ωρα

Κατά το μεσημερι ο στολος της Capitol θα μπορουσε να ειχε γινει ορατος από τα σκαφη της Bauhaus που ειχαν μεινει ως οπισθοφυλακη, αν τα αναγνωριστικα τους δεν ειχαν καταστραφει από τις υποβρυχιες μοναδες καταστροφων που ειχε στειλει ο Johnson εναντιον τους. Οι βατραχανθρωποι της Capitol, σε συνδυασμο με εικοσι πεζοναυτες που πλευρισαν τα αναγνωριστικα της Bauhaus με φουσκωτα σκαφη κι επειτα εκαναν ρεσαλτο, καταφεραν να εξολοθρευσουν όλα τα μελη των πληρωματων προτου καν προλαβουν να εκπεμψουν σημα βοηθειας προς τα σκαφη διοικησης. Επειτα τα αναγνωριστικα επανδρωθηκαν με ναυτες της Capitol και μετακινηθηκαν μερικα μιλια προς τα ανατολικα, μειωνοντας την αποσταση μεταξυ αυτων και των αεροπλανοφορων της Bauhaus, που βρισκονταν στο τελος της πομπης.
Ο Johnson αποφασισε να μειωσει κι άλλο την ταχυτητα του και να μην κανει ακομα την εμφανιση του. Ετσι κι αλλιως ειχε τον χρονο με το μερος του. Αναλογιστηκε την δυσχερη θεση στην οποια βρισκονταν οι Bauhaus, καθως και το ότι δεν το ηξεραν ακομη.

Κατά τις 13:20 ο Yuki Tanaka τεντωθηκε, χασμουρηθηκε και ετριψε τα ματια του. Ο Akira του εριξε ένα βλεμμα ολο περιφρονηση και ξαναγυρισε στον χαρτη τον οποιο μελετουσε. Ο ιδιος δεν ειχε κλεισει ματι για πανω από 36 ωρες.
Ο Yuki σκουπισε με την αναστροφη του χεριου του το σαλιο από το σαγονι του. Το καλυμμα για το ματι του ειχε φυγει από την θεση του, αποκαλυπτωντας μια αηδιαστικη, μαυρισμενη τρυπα σαν κρατηρα. Εβαλε την καλυπτρα στην θεση της και στερεωσε καλυτερα τον γαντζο στο χερι του. Επειτα σηκωθηκε και προχωρησε προς το μερος του Akira με αργα, παραπαιοντα βηματα. Εκεινος δεν του εδωσε καθολου σημασια.
«Τι ακριβως κανεις, Akira;» ρωτησε με φωνη ολο ενδιαφερον.
«Προσπαθω να βρω έναν τροπο να ξεφυγουμε από αυτή την κατασταση», απαντησε εκεινος χωρις καν να στρεψει το κεφαλι του στο ελαχιστο.
«Να ξεφυγουμε; Κατασταση; Θα ελεγε κανεις ότι δεν θελεις να βρισκεσαι εδώ», ειπε ο Yuki σκουπιζοντας την μυτη του με το λειτουργικο του χερι. Ο Akira του εριξε ένα πλαγιο βλεμμα.
«Εχω να σας αναφερω ότι κατά την διαρκεια του υπνου σας, χασαμε δεκατρια πλοια και εικοσι εξι υποβρυχια – εικοσι επτα μαλλον.»
Εδειξε στο σοναρ ενα μακροστενο λευκο σχημα που εξαφανιστηκε, δινοντας στην θεση του το ανοιχτο πρασινο του ρανταρ.
«Με προχειρους υπολογισμους εχουμε ηδη απωλεσει το 20% του ανθρωπινου δυναμικου μας. Πανω από εφτα χιλιαδες ανδρες.»
Ο Yuki ρευτηκε και στα ρουθουνια του Akira ηρθε η βαρια μυρωδια αλκοολ.
«Βασικα ποναει το κεφαλι μου», ειπε ο Tanaka, σαν να μην ειχε ακουσει λεξη απ’ οσα ειχε πει ο Akira. «Πρεπει να κανω…να κανω μπανιο», συνεχισε ασθμαινοντας.
Προχωρησε παραπατωντας προς το δωματιο του.
«ΑΡΚΕΤΑ!» φωναξε ο Akira και πεταχτηκε από την θεση του.
«Ναυαρχε Yuki Tanaka, σας θεωρω μη ικανο να συνεχισετε να διοικειτε το Shongun. Ως εκ τουτου σας αφαιρω την διοικηση και τα δικαιωματα σας, και σας επιβαλλω να παραμεινετε στο δωματιο σας μεχρις οτου ειδοποιηθει το Γενικο Επιτελειο στον Ερμη. Παρακαλω να μην φερετε αντιρρηση», ειπε με επισημη και σταθερη φωνη, ενώ ο Tanaka τον κοιτουσε σαν να τον εβλεπε πρωτη φορα.
Εμειναν για μισο λεπτο αμιλητοι, κι επειτα ο Tanaka ειπε με χαμηλη φωνη.
«Αληθεια;»
Δυο μεγαλοσωμοι ναυτες τον επιασαν ελαφρα από τα χερια και τον καθοδηγησαν μεχρι το δωματιο του. Εκεινος τους ακολουθησε αδιαμαρτυρητα, με το βλεμμα του όμως καρφωμενο ακομα στον Akira.
Όταν πια ο Tanaka βρισκοταν εξω από το οπτικο πεδιο του Akira εκεινος μπορεσε να ανασανει ελευθερα. Επρεπε να βρει τροπο να απεμπλακουν από την μαχη και μαλιστα γρηγορα. Ηδη ειχε αναφορες ότι ο στολος της Bauhaus ειχε αρχισει να κινειται ξανα.