(71) Β.Ω. 10

10η Βραδυνη Ωρα

«Τορπιλες!» ουρλιαξε σχεδον ο Peter. Ο Angus πεταχτηκε.
«Ποσες;» ρωτησε με αγωνια.
«Τρεις», απαντησε ψελλιζοντας ο Peter.
Σκατα. Ολοι ηξεραν τι σημαινε αυτό. Με μια τορπιλη μπορεις να τα βαλεις και να καταφερεις να την αποφυγεις. Ακομα και με μια δευτερη μπορεις να το κανεις, αν εισαι αρκετα τυχερος και το πληρωμα σου απαρτιζεται από ικανοτατα ατομα. Και παρολο που ο Angus ηξερε ότι το πληρωμα του αποτελειτο από τους καλυτερους στη δουλεια τους, εντουτοις ηξερε ότι τρεις τορπιλες δεν μπορουσε να τις αντιμετωπισει κανενας τους.
«Χρονος συγκρουσης;» ρωτησε ο κυβερνητης με οσο πιο ψυχραιμη φωνη μπορουσε.
«Εικοσι δευτερολεπτα», απαντησε ο Peter, με τον πανικο στην φωνη του να γινεται ολο και πιο εμφανης.
«Ξερουμε από πού προηλθαν; Υποβρυχιο, τορπιλακατος, τι;»
Ο Peter κουνησε απλως το κεφαλι, με μια εκφραση φρικης στο προσωπο του. Ο διοικητης δεν ξαναρωτησε.
«Edelstein! Ελιγμοι αποφυγης!» διεταξε ο Angus.
«Κυριε…δεν θα προλαβουμε…» κλαψουρισε ο Edelstein.
«Κανε αυτό που σου ειπα γαμωτη μου!»
Ο κυβερνητης ειχε αναψοκοκκινησει.
«Mikael! Εξεπεμψε σημα κινδυνου! Αμεσα!»
«Μαλιστα, καπετανιε.» Τουλαχιστον αυτος ακουστηκε σιγουρος για τον εαυτο του, σκεφτηκε φευγαλεα ο Angus.
«Δεκα δευτερολεπτα». Η φωνη του Peter ηταν απιστευτα ψιλη.
- εννια –
«Adel! Αντιμετρα!»
- οκτω –
Εξι θερμικες ναρκες βυθου προλαβαν να εκτοξευθουν από το Rasputin, αλλα ηταν πλεον πολύ αργα. Οι τορπιλες από το Kaiser τις ειχαν ηδη προσπερασει προτου αυτές καταφερουν να ενεργοποιησουν το πεδιο θερμοτητας με το οποιο παγιδευαν τα εχθρικα πυρα, με αποτελεσμα αυτά να ανατιναζονται πανω τους.
- εφτα –
«400 μετρα και πλησιαζουν! Θεε μου!» ξαναφωναξε ο Peter. Ο Angus τον αγνοησε.
- εξι –
«Σε κατασταση συναγερμου! ΕΠΙΠΕΔΟ ΚΙΝΔΥΝΟΥ 1!» βρυχηθηκε ο Angus και καποιος χειριστης πατησε το κοκκινο κουμπι που εθεσε σε λειτουργια τον συναγερμο.
- πεντε –
Οι λαμπες φθοριου εσβησαν κι ένα κοκκινο φως γεμισε όλα τα τμηματα του υποβρυχιου. Σχεδον ταυτοχρονα ενας οξυς και παρατεταμενος ηχος τους εκανε ολους να αναπηδησουν. Ο Angus σκεφτηκε ποσο μισουσε και φοβοταν αυτόν τον ηχο του συναγερμου.
- τεσσερα –
Οι μηχανικοι που βρισκονταν στην αιθουσα των κινητηρων κοιταχτηκαν μεταξυ τους απορημενοι και τρομαγμενοι.
«Τι τρεχει;» ρωτησε ο Freiberg.
«Ετοιμασου να κουνηθουμε!» του απαντησε ο γερο-Schneider, ο οποιος σε πεντε μερες εκλεινε εικοσι τρια χρονια υπηρεσιας σε υποβρυχιο, και ειχε καταλαβει τι επροκειτο να συμβει.
- τρια –
Οι τορπιλες καλυπταν τα τελευταια μετρα, διασχιζοντας σιωπηλα τα παγωμενα, σκοτεινα νερα του Schwarztot, ετοιμες να σκορπισουν τον ολεθρο. Μεσα σε ένα τεραστιο μεταλλικο ψαρι, εξηντα δυο ανθρωποι περιμεναν το τελος.
- δυο –
Ο Peter σιωπησε.
Ο Mikael εσφιξε τις γροθιες του με οργη, ανισχυρος να αλλαξει την μοιρα του.
Ο Sigur von Krauss κοιτουσε με τρομο την πρασινη οθονη του σοναρ, που εδειχνε μικρα λευκα στιγματα να πλησιαζουν το μακροστενο λευκο αντικειμενο σε σχημα πουρου – το Rasputin.
Ο Maximilian Petrov κρατησε την ανασα του.
Ο Angus Weinstein εκανε το ιδιο.
Και καπου, χιλιαδες χιλιομετρα βορειοτερα τους, ένα βρεφος ονοματι Orestes, εβαλε τελειως ξαφνικα τα κλαματα.
- ένα –
Γαμωτο.