(65) Β.Ω. 4

4η Βραδυνη Ωρα

Ο Tanaka ενιωθε σαν λυκος πιασμενος στην παγιδα. Δεν μπορουσε να χωνεψει τον ακομψο τροπο με τον οποιο ο γαμημενος ο Akira τον ειχε κανει στην ακρη.
Ηπιε μερικα από τα χαπια με τα οποια καθαριζε το μυαλο του και κατεβασε μονοκοπανια δυο ποτηρια βοτκα. Επειτα ανοιξε τον φοριαμο του, τραβηξε εξω το σπαθι του, το οποιο ειχε να το ακουμπησει σχεδον δυο μηνες και αρχισε να το ακονιζει με μανια. Ο φρουρος που ειχε βαλει ο Akira εξω από την πορτα του ακουσε τους ηχους του μεταλλου που τριβοταν πανω σε άλλο μεταλλο, αλλα δεν ανησυχησε. Εφοσον ο πρωην διοικητης τους ηταν κλεισμενος εκει μεσα, όλα θα πηγαιναν πολύ καλυτερα.
Ο Tanaka κοιταξε εξω από το φινιστρινι το οποιο διακοσμουσε το δωματιο του. Το μονο που καταφερε να δει ηταν το ατελειωτο σκοταδι του ωκεανου και μερικες μακρυνες λαμψεις, καθως τα υποβρυχια πολεμουσαν και καταστρεφονταν μεταξυ τους.
Βλαστημησε βαρια και συνεχισε να ακονιζει το ξιφος του με περισσοτερη μανια. Ο γαντζος δεν τον βολευε, κι ετσι τον εβγαλε και τον πεταξε στο κρεβατι του, αφηνοντας ελευθερο να αναπνευσει το κολοβωμενο χερι του. Ολη αυτή την ωρα μουρμουριζε και καταριοταν τους παντες, και κυριως τον Akira, που τον ειχε κανει περα με τοσο ακομψο τροπο – το ειχε ξαναπει αυτό; Δεν θυμοταν. Αλλα θα του εδειχνε του καριολη. Θα του εδειχνε σε λογο ποιος ηταν ο πραγματικος διοικητης του κωλοστολου.

Η μαχη συνεχιζοταν με αμειωτη λυσσα – αλλα δυο υποβρυχια της Bauhaus και πεντε της Mishima ειχαν τεθει εκτος μαχης, ενώ στην επιφανεια πλεον δυσκολευοσουν να διακρινεις τιποτα περισσοτερο από γκρι και μαυρους καπνους: ο ουρανος και η θαλασσα ειχαν γινει ένα.