Δευτέρα 30 Αυγούστου 2010

(27) Πανωλεθρία

Τα πρωτα μαχητικα της Bauhaus εφορμησαν ακριβως στις 15:31 μ.μ. στο τορπιλοφορο Nevada, ενώ ολες οι σειρηνες του αντηχουσαν στριγκα. Ο Johnson ειδε με τρομο πυρινα μανιταρια να ξεπηδουν από την γεφυρα και τα πλαινα του πλοιου καθως ολες σχεδον οι βομβες των Bauhaus εβρισκαν στοχο και τα αεροσκαφη απομακρυνονταν κανοντας έναν μεγαλο ελλειψοειδη κυκλο. Ναυτες ετρεχαν πανικοβλητοι προσπαθωντας να σβησουν τις φωτιες που εξαπλωνονταν προτου φτασουν στις αποθηκες πυρομαχικων. Καποιοι εριξαν έναν σωληνα στην θαλασσα με σκοπο να απορροφησουν νερο και να το ριξουν στην φωτια, αλλα οι προσπαθειες τους ηταν ματαιες μιας και ο σωληνας ηταν τρυπιος από τα θραυσματα που ειχαν εκτιναχθει παντου από τις εκρηξεις.
Ο Tom καταφερε να ξεχωρισει κινησεις στην αιθουσα διακυβερνησης του Nevada και ενιωσε στιγμιαια ανακουφιση – ο καπτεν-Wudlow ηταν ζωντανος, όπως όλα εδειχναν. Αρπαξε τον ασυρματο και επικοινωνησε με το Nevada. Ακουστηκαν παρασιτα που ολο και δυναμωναν, και μετα εντελως ξαφνικα ο ηχος καθαρισε και ο Tom μπορεσε να ακουσει την βαθια φωνη του Wudlow, αυτή τη φορα πανικοβλητη και συριχτη, σαν να δυσκολευοταν να παρει ανασα:
«Tom…Tom! Χρειαζομαστε βοηθεια! Εχουμε τρια ρηγματα στο αριστερο κυτος και ένα ρηγμα στην πλωρη! Στειλε οσους εχεις διαθεσιμους!»
Κι αλλα παρασιτα καλυψαν την φωνη του Wudlow. Ο Tom προσπαθησε να απαντησει, αλλα ηξερε ότι δεν μπορουσε να ακουστει.
«Rob…Robert, αν μ’ ακους, θα προσπαθησω να στειλω ατομα. Με ακους; Rob;»
Ο Bailey τον χτυπησε ελαφρα στον ωμο κι όταν ο Tom σηκωσε το βλεμμα από τον ασυρματο, εκεινος του εδειξε προς το Nevada.
Το τορπιλοφορο ειχε αρχισει να γερνει στα αριστερα και να μπαζει νερα από τα ρηγματα. Καποιοι ναυτες δεν μπορεσαν να κρατηθουν κι επεσαν στην θαλασσα. Ο Tom μουρμουρισε κατι, αλλα ο Bailey του το ξεκοψε:
«Δεν ακουσα τι ειπες, αλλα ειμαι σιγουρος ότι θες να πλησιασουμε. Ξεχνα το. Ότι εγινε, εγινε. Είναι μονοι τους τωρα.»
Ο βομβος από τα μαχητικα της Bauhaus που επεστρεφαν επιβεβαιωσε τα λεγομενα του Bailey. Ο Tom ηθελε να ουρλιαξει. Και παρολο που μισουσε τον Bailey για αυτό που του ειχε πει, εντουτοις ηξερε ότι ειχε δικιο.
Ένα τεταρτο της ωρας μετα το Nevada βυθιστηκε. Σταθεροποιηθηκε για δεκα δευτερολεπτα, καθως ισορροπουσε τελεια πανω στο νερο κι επειτα, σαν να το πηρε ξαφνικα αποφαση, η καρινα του εσπασε στα δυο. Το πισω μερος του πλοιου επεσε με ορμη στα βρωμικα νερα του Graveton και βυθιστηκε αμεσως, ενώ το μπροστινο μερος του εμεινε να επιπλεει για λιγα λεπτα ακομα, καθως γεμιζε νερα.
Οι φωτιες στο εξωτερικο κυτος ειχαν σβησει, αλλα ηταν φανερο ότι στο εσωτερικο του εξαπλωνονταν ολοενα και περισσοτερο. Ο Tom εστρεψε το βλεμμα του χωρις να το θελει πραγματικα προς την γεφυρα του Nevada, αλλα προς μεγαλη του ανακουφιση δεν ειδε κανεναν να κοιταζει προς το μερος του.
Τα νερα του ωκεανου ορμησαν στο τρυπιο κουφαρι του πλοιου και το παρεσυραν στην αβυσσο του Αρχιπελαγους.
Το δευτερο κυμα των μαχητικων της Bauhaus προσπερασε τα τορπιλοφορα που προστατευαν τα βαρεα σκαφη και την ναυαρχιδα του στολου, και βομβαρδισε τα θωρηκτα Smithsonian και California, δημιουργωντας σημαντικες ζημιες στο πρωτο και ακινητοποιωντας το δευτερο. Τα θωρηκτα προσπαθησαν να απαντησουν, αλλα δεν καταφεραν τιποτα. Παρολα αυτά, τα δυο θωρηκτα καταφεραν να οπισθοχωρησουν προς τον λιμενα, ενώ τα τορπιλοφορα απομακρυνονταν από το μερος τους για να απλωθουν σε μεγαλυτερη υδατινη επιφανεια και να δυσκολεψουν περισσοτερο τους αντιπαλους τους.
Τα πρωτα βομβαρδιστικα εκαναν την εμφανιση τους, λιγο πριν τα θωρηκτα της Capitol φτασουν με ασφαλεια στο λιμανι. Χτυπησαν τρια αντιτορπιλικα, δυο ρυμουλκα τα οποια βυθιστηκαν αμεσως και ένα θωρηκτο που δεν ειχε κινηθει καθολου μεχρι τοτε κι επειτα εκαναν στροφη 180 μοιρων και φανηκαν να επιστρεφουν στο Kaiser.
Ο Johnson ωρυοταν. Παρολο που ειχε δωσει εντολη για πληρη επιφυλακη, η αμυνα της Capitol πιαστηκε στον υπνο. Οι αξιωματικοι του στολου δεν ειχαν λαβει υποψη τους μια επιθεση αποκλειστικα από αερος, κι ετσι τα αντιαεροπορικα πολυβολα των πλοιων βρισκονταν στο 35% του ανεφοδιασμου τους. Λιγο πριν προλαβουν να απαντησουν στα εχθρικα πυρα, κι ενώ τα βομβαρδιστικα της Bauhaus επεστρεφαν στο Kaiser, τα τρια υποβρυχια που ειχαν πλησιασει αθορυβα και χωρις να τα παρει μυρωδια κανεις, επιτεθηκαν σε ένα απο τα αεροπλανοφορα των Capitol.
Μια τρομακτικη εκρηξη που ακουστηκε μεχρι τα παραλια, εφτα μιλια μακρυα από τον τοπο της μαχης, τρανταξε το αεροπλανοφορο SS Freedom Fighter. Φλογες υψωθηκαν στον ουρανο και πυκνοι καπνοι το τυλιξαν. Άλλη μια εκρηξη στην πλωρη του καταφερε να του ανοιξει μια τρυπα που αρχισε αμεσως να πλημμυριζει με νερα. Καθως ανασηκωνοταν από την ορμη της εκρηξης, αεροσκαφη και ανθρωποι τιναχτηκαν στην θαλασσα. Κι άλλες εκρηξεις, μικροτερες αυτή τη φορα, κομματιασαν τον διαδρομο απογειωσης του, ενώ η γεφυρα του κοπηκε στη μεση. Σαν να εβλεπε ταινια στον κινηματογραφο, ο Johnson μπορεσε να ξεχωρισει την διαδρομη της τριτης και τελευταιας τορπιλης καθως διεσχιζε το νερο και καρφωνοταν ακριβως στις αποθηκες πυρομαχικων του SS Fighter.
«Σκατα», μουρμουρισε και δαγκωσε τα χειλη του, αρνουμενος να πιστεψει αυτό που θα ακολουθουσε.
Μια τερατωδης εκρηξη που επισκιασε κάθε άλλη εκρηξη που ειχε ακουστει μεχρι εκεινη την ωρα τιναξε στον αερα το αεροπλανοφορο. Για μια στιγμη ο Johnson ειδε πραγματικα το μεταλλικο κητος να σηκωνεται στον αερα και μετα να κοβεται στα δυο, καθως το τυλιγαν πυρινες γλωσσες. Το καταστρωμα θρυμματιστηκε και το ωστικο κυμα της βυθισε δυο ρυμουλκα που βρισκονταν κοντα και καμποσα από τα φλεγομενα κομματια του επεσαν στα καταδρομικα που πλησιαζαν για να βοηθησουν τους ατυχους ναυτες που ειχαν παγιδευτει στο πλοιο.
«Το FF ηταν αυτό;» ρωτησε εντρομος καποιος ναυτης διπλα του, αλλα κανεις δεν του απαντησε. Ο Johnson δεν μπορουσε να παρει το βλεμμα του από τις σκηνες που εβλεπε. Η θαλασσα ειχε γεμισει με πτωματα και καμμενα σιδερα, ενώ εβρεχε ακομη σταχτες, κομματια του πλοιου και ανθρωπινα μελη. Το αεροπλανοφορο βυθιζοταν αργα-αργα, παρασερνοντας στην αβυσσο του Graveton πανω από 10.000 ψυχες, κι ο ιδιος δεν μπορουσε να κανει τιποτα περισσοτερο από το να προσευχηθει (όταν θα εβρισκε χρονο) για την αναπαυση τους.
Καπου από πισω του ο Bailey εβριζε ταυτοχρονα στον ασυρματο πεντε ή εξι αξιωματικους, δινοντας τους εντολες για ταυτοχρονο πυρ προς το Kaiser.
Με τις πρωτες βολες των θωρηκτων της Capitol ο Johnson και ο Bailey καταλαβαν τι ζημια τους ειχε προξενησει η επιθεση της Bauhaus. Ο Petrov ειχε επιφερει τοση συγχυση σε έναν καθησυχασμενο στολο που ειχε καταφερει να κερδισει ολο το Αρχιπελαγος Graveton χωρις καμια σχεδον αντισταση, που την στιγμη που ο Bailey εδινε τις διαταγες του, στο πεδιο βολης των θωρηκτων βρισκονταν τρια δικα τους καταδρομικα.
Μια εκρηξη εκοψε το καταδρομικο Elvis στα δυο κι ο Johnson ειδε με απογνωση (στα ορια της παραιτησης) τα φλεγομενα κομματια του να ιπτανται για λιγα δευτερολεπτα και μετα να πεφτουν στην θαλασσα. Οι επομενες βολες των θωρηκτων πετυχαν άλλο ένα καταδρομικο της εταιρειας που όμως καταφερε με καθυστερημενες κινησεις να απομακρυνθει από την επικινδυνη περιοχη. Ο Bailey ειχε γουρλωσει τα ματια του. Επειτα αρχισε να ουρλιαζει παλι στον ασυρματο:
«Τι σκατα κανετε; Thompson, Reeves, Petrucci, ΤΙ ΔΙΑΟΛΟ ΚΑΝΕΤΕ; ΠΑΥΣΑΤΕ ΠΥΡ ΑΜΕΣΩΣ!»
Mια βραχνη από τα παρασιτα φωνη (μαλλον ο αντιναυαρχος Reeves) ζητησε επιβεβαιωση της εντολης κι ο Bailey αρχισε να φωναζει με υστερια κι επειτα πεταξε μακρυα τον ασυρματο, σπαζοντας τον. Ο Johnson δεν του εδωσε σημασια. Τα θωρηκτα σταματησαν να ριχνουν, ενώ ηδη ειχαν αρχισει να ακουγονται βρισιες κι από αλλα μελη του πληρωματος.
Τα υποβρυχια της Bauhaus εριξαν μερικες τορπιλες ακομα προς τα θωρηκτα της Capitol, αλλα μονο δυο βρηκαν στοχο, χωρις όμως να κανουν καμια σημαντικη ζημια στον εχθρο. Επειτα οπισθοχωρησαν και πλησιασαν το Kaiser. Και τη στιγμη που ηταν ετοιμος να διαταξει επιθεση, ο Johnson ειδε με εκπληξη το Kaiser να βαζει οπισθεν ολοταχως και να απομακρυνεται προς τα δυτικα, ενώ τα αεροπλανα και τα υποβρυχια το ακολουθουσαν. Εστρεψε το βλεμμα του προς τον Bailey, ο οποιος κοιταζε προς την ιδια κατευθυνση με ανοιχτο το στομα και το ακουστικο του ασυρματου που ειχε απομεινει να κρεμεται χαλαρα από το χερι του, ενω ακουγονταν παρασιτα απο μεσα. Κοιταξε σαν χαμενος κι αυτος τον Johnson.
«Φευγουν;» ρωτησε χαμηλοφωνα σαν να πιστευε ότι η ερωτηση του ηταν τελειως ηλιθια.
«Ναι», απαντησε, σχεδον γελωντας ο Johnson από τα νευρα του. Σιωπη επεσε στην αιθουσα ελεγχου. Μονο ο υποκωφος ηχος των εκρηξεων από τα πλοια που βυθιζονταν ακουγοταν.
«Θα τους ακολουθησουμε;» ρωτησε δειλα ενας ναυτης μετα από δυο λεπτα απολυτης ησυχιας.
«Οχι», απαντησε αμεσως ο Johnson. «Είναι παγιδα. Αυτό περιμενουν.»
Σκεφτηκε κανα-δυο λεπτα ακομα.
«Ανασυνταχθειτε στον λιμενα. Πληρης οπισθοχωρηση και σταση. Και στειλτε λεμβους για τυχον επιζωντες.»
Επειτα απεμεινε να κοιταζει προς τα δυτικα, προς το Kaiser που εγινε μια κουκιδα στον οριζοντα κι επειτα εξαφανιστηκε. Η ωρα ηταν μολις 16:46.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου