(8) Olufsson

Olufsson

Κοιτουσε εξω απο το παραθυρο, στον σκοτεινο δρομο. Ο ουρανος ηταν γεματος συννεφα. Του αρεσαν αυτες οι νυχτες, ηταν τοσο ησυχες, τοσο ειρηνικες. Για αλλη μια φορα το μυαλο του πεταξε στον Angus και η αναμνηση τον πονεσε, σαν μαχαιρια στην καρδια. Ηπιε μια μεγαλη γουλια μπυρα απο το μπουκαλι που ειχε πλεον ζεσταθει και μορφασε.
“Α ρε Angus...” ψιθυρισε.
Πισω του μια σκια αναδευτηκε στο κρεβατι. Ο νεαρος που ο Augustus δεν μπηκε καν στον κοπο να μαθει το ονομα του ανασηκωθηκε και ετριψε τα ματια του.
“Θα ερθεις στο κρεβατι;” ρωτησε με ψιθυριστη φωνη. Ο Augustus δεν εστρεψε το βλεμμα του καν προς το μερος του.
“Οχι. Κανε ενα μπανιο αν θες και φυγε.”
Ακουσε εναν μικρο θορυβο καθως ο νεαρος σηκωνοταν απο το κρεβατι και κατευθυνοταν προς το μπανιο με ελαφρια βηματα. Γυρισε για λιγο προς το μερος του και ειδε το περιγραμμα της λεπτης του πλατης και των γυμνασμενων του γλουτων, να φωτιζεται απο το φως του μπανιου. Ηπιε αλλη μια γουλια.
Σημερα ηταν η τελευταια του νυχτα στο διαμερισμα που ειχε πιασει κι εμενε τα τελευταια εφτα χρονια, μονος με τις αναμνησεις του και με την πικρα απο την αναγκαστικη και προωρη συνταξιοδοτηση του. Ποτε του δεν χωνεψε την αποφαση του Dante να τον αποστρατευσει σε μια τοσο σημαντικη στιγμη του πολεμου στο Graveton, αν και ηξερε οτι η αποφαση δεν ηταν τοσο του Dante, οσο του Gebrecht και του Petrov, που ηθελαν να αποδυναμωσουν τον Angus απο τους συνεργατες του. Ισως η καταστροφη του Anchra Bay να μην ειχε συμβει, αν ο Augustus βρισκοταν στο πλαι του Angus και οχι απομονωμενος απο ολους στο Ισταρ, με την δικαιολογια της “υπηρεσιας”. Αρχιδια, ηξερε καλυτερα απο ολους τον λογο για τον οποιο ειχε αποστρατευτει, κι ο λογος αυτη τη στιγμη βρισκοταν στο διπλανο δωματιο κι εκανε μπανιο.
Εφτα χρονια, εφτα ολοκληρα χρονια ειχε μεινει μακρυα απο ολους κι απ' ολα. Ειχε μαθει για την συντριβη του στολου και για τον θανατο του Petrov, που κατα βαθος τον ικανοποιησε. Αλλα πανω απο ολα ειχε μαθει για τον θανατο του αδελφικου του φιλου και συναδελφου, του Angus – ή μαλλον ειχε μαθει οτι ηταν αγνοουμενος, ορολογια που στην στρατιωτικη διαλεκτο σημαινε οτι τον ειχαν φαει τα ψαρια. Κι αργοτερα, χαρη στις διασυνδεσεις του στο Τμημα Ναυτικων Επιχειρησεων, εμαθε οτι ο θανατος του Angus οφειλοταν στην προδοσια του Petrov. Δεν μπορουσε να το χωνεψει. Εκεινη την μερα εκανε μια τεραστια βολτα με τα ποδια σε ολο το κεντρο του Vladinburg, αναλογιζομενος το βαρος μιας τετοιας προδοσιας. Ολες τους οι προσπαθειες εναντια στην Capitol ειχαν παει στραφι εξαιτιας των προσωπικων εριδων του Angus και του Petrov. Και παλι ομως δεν μπορουσε παρα να ριξει το μεγαλυτερο μερος των ευθυνων στον Petrov, οσο κι αν ηξερε οτι αυτη η κοντρα ειχε ξεκινησει απο τον Angus.
Τους μηνες που ακολουθησαν εμαθε οτι ο Gebrecht ειχε απελευθερωθει απο τον Ναυαρχο της Capitol, τον Tom Johnson, και ειχε επιστρεψει στο Ισταρ. Τα απομειναρια της Bauhaus ειχαν επιστρεψει στο Vladinburg και οι επιζωντες πηραν αδεια ενος μηνος, κατι που το Υπουργειο Προπαγανδας φροντισε να μαθευτει σε ολους τους πλανητες, παραλληλα με την προφορικη υποσχεση του Veerhoven οτι ολοι οι στρατιωτες σε ολα τα μετωπα θα τυχαιναν αυτης της ευνοικης μεταχειρισης εν καιρω.
Η Capitol ειχε υπο τον ελεγχο της ολο το Graveton, ολη την επικρατεια που αργοτερα θα επαιρνε το ονομα “Χιλιοι Νησοι”, καθως επισης και τα νησια Esgar και Arnoth. Καποιες περιπολιες της Bauhaus εξολοθρευτηκαν προτου προλαβουν καν να εισελθουν στην ζωνη ελεγχου της Capitol.
Τον πονουσε να τα ακουει ολα αυτα. Αλλα ακομα περισσοτερο τον πονουσε να ξερει οτι μπορουσε να βοηθησει και δεν τον αφηναν.
Κι ολα αυτα ειχαν συνεχιστει μεχρι πριν δυο μερες, οποτε και βρηκε εναν πολιτοφυλακα να τον περιμενει εξω απο το διαμερισμα του. Του παρεδωσε εναν σφραγισμενο φακελο που ειχε απεξω την σφραγιδα του Υπουργειου Πολεμου. Ο Augustus μπηκε στο διαμερισμα του τρεμοντας απο την προσμονη. Εσκισε με ατσαλες κινησεις τον φακελο και τραβηξε απο μεσα ενα πρασινο χαρτι. Αρχισε να το διαβαζει με τα ματια του να πηγαινοερχονται γρηγορα στις γραμμες και χαμογελασε. Τον ζητουσαν πισω. Το εγγραφο ηταν στην ουσια ενα φυλλο πορειας για να παρουσιαστει στο θωρηκτο Arcturus μεχρι τα τελη του επομενου μηνα. Στο τελος υπηρχε η υπογραφη του Bornheim. Εσφιξε τις γροθιες του κι εκατσε στο κρεβατι. Ηθελε να βαλει τα κλαματα απο την χαρα του.

Παρουσιαστηκε στις αρχες του Νοεμβριου στο θωρηκτο και ανελαβε χρεη υποδιοικητη. Ο διοικητης, καποιος Goran Brezhnev, θα παρουσιαζοταν τον επομενο μηνα. Ο Augustus ενιωσε οτι βρισκοταν στο περιβαλλον του. Την πρωτη μερα εκατσε και διαβασε ολες τις οδηγιες που ειχαν σταλει απο το Υπουργειο Πολεμου, και εμαθε απεξω ολα τα ονοματα των διοικητων των πλοιων.