(10) Mishima

Η Εκστρατεια των Χιλιων Νησων

ΜΕΡΟΣ Ι

Ωκεανος Schwarztot

Mishima

Ο Yuki Tanaka χτυπουσε νευρικα το ποδι του στο πατωμα κρατωντας ενα τσαλακωμενο χαρτι. Παντα αναρωτιοταν γιατι η κωλοεταιρεια του τον κρατουσε σε αυτον τον γαμημενο πλανητη. Τα τελευταια εξι χρονια τα ειχε περασει χωρις να κανει τιποτα. Του αρεσε αυτο τις περισσοτερες φορες, αλλα καποιες αλλες βαριοταν αφορητα. Ολο και πιο συχνα εφευγε απο το υποβρυχιο του και εξαφανιζοταν καπου στην ερημο για μερες.
Ολα αυτα τα χρονια το μονο που ειχε κανει ηταν να “αποκαλυψει” μια συνομωσια απεναντι στο προσωπο του και να απονειμει δικαιοσυνη – δικαιοσυνη με τον δικο του τροπο. Ειχε κατηγορησει τον Akira οτι τον ειχε παραγκωνισει σε μια κρισιμη στιγμη του πολεμου στο Graveton και γι' αυτο ειχαν ηττηθει. Δημιουργησε εναν τεραστιο φακελο με τα γεγονοτα εκεινων των ημερων (που βεβαια παρουσιαζονταν μονομερως) και τον εστειλε στον Ερμη, υποψην του Διαδοχου Sakagami. Ο Διαδοχος, εκνευρισμενος που ο πατερας του, ο Αρχοντας Mishima, δεν ειχε χασει την θεση του παρολο το φιασκο του Graveton, αποφασισε να δωσει απεριοριστες εξουσιες στον Tanaka, ελπιζοντας οτι αυτο που δεν ειχε καταφερει το 2132 θα μπορουσε να γινει καποια στιγμη στο μελλον, ωστε να παρει επιτελους την πολυποθητη διοικηση της εταιρειας στα χερια του.
Ο Tanaka, απολυτα ευχαριστημενος απο την αποφαση της εταιρειας που ηρθε με πλαστογραφημενη υπογραφη του Αρχοντα Mishima, δικασε με συνοπτικες διαδικασιες τον Akira και αλλα εξι μελη του πληρωματος που θεωρησε οτι τον ειχαν υποστηριξει και τους καταδικασε σε θανατο με την κατηγορια της εσχατης προδοσιας. Και οι επτα εκτελεστηκαν με απαγχονισμο τρεις μερες μετα την αποφαση.
Μια περιοδος τρομου ξεκινησε για τον στρατο της Mishima. Ο Tanaka, εχοντας την υποστηριξη της Κεντρικης Διοικησης, αρχισε να γινεται ολοενα και πιο παραλογος στις απαιτησεις του και να διοικει τυραννικα. Αφαιρεσε την αρχηγια απο τον Υποστρατηγο Jeng Hun, ο οποιος διοικουσε την μικρη βαση της Mishima στα νοτιοανατολικα της ηπειρου, στο σημειο δηλαδη οπου βρισκοταν αραγμενος ο στολος και την ανελαβε ο ιδιος. Ο υποστρατηγος σταλθηκε στο μετωπο του Und-Ahem οπου η ανατολικη στρατια της Mishima πολεμουσε ακομα για τον ελεγχο των πετρελαιοπηγων της Ισημερινης ηπειρου, παρολες τις διαμαρτυριες του και τα διαβηματα προς τον Ερμη, τα οποια αγνοηθηκαν επιδεικτικα απο τον Sakagami.
Καθαιρεσε τους διοικητες των πλοιων και των υποβρυχιων και τους εστειλε μαζι με τον Jeng Hun, σε εναν πολεμο για τις τεχνικες του οποιου δεν ειχαν ιδεα, και τοποθετησε στη θεση τους νεους διοικητες χωρις ουτε ενας αναμεσα τους να εχει καποιο βαθμο αξιωματικου. Οι στρατιωτες της βασης που απεμειναν πισω, οπως και τα μελη του στολου, ζουσαν μερες κολασης. Δεν πολεμουσαν, αλλα αναλωνονταν σε καθαριοτητες και κυνηγια των κητοειδων, καθως επισης και σε καθε αλλη παραλογη αποφαση του Tanaka. Ο στολος της Mishima χαραμιζοταν στο να κυνηγαει τα αθωα πλασματα που πηγαιναν στον Schwarztot για να αναπαραχθουν. Ο Tanaka δεν ξαναχρησιμοποιησε πυρηνικες κεφαλες, οπως ειχε κανει καποια χρονια πριν, αλλα αυτο ειχε γινει μονο και μονο για να μπορεσει να ζησει τη χαρα του κυνηγιου σαν ισος προς ισο. Δεν ηθελε να τα καταστρεψει ολοσχερως, ηθελε να παιξει μαζι τους. Τα κητοειδη προσπαθουσαν να περιορισουν τα μεταναστευτικα ταξιδια τους προς τον Schwarztot, αλλα το ακατανικητο ενστικτο τους τα οδηγουσε καθε εποχη εκει.
Οπως ειναι φυσικο, με το περασμα των χρονων, οι πολεμικες ικανοτητες του στολου (οι οποιες ηταν ουτως ή αλλως αμφισβητησιμες) αμβλυνθηκαν κι αλλο, με αποτελεσμα σε μια πιθανη επιθεση απο καποιον εχθρο να εξολοθρευοταν τελειως. Ο Tanaka ομως ηταν καθησυχασμενος οτι κατι τετοιο δεν θα συνεβαινε. Αποτελεσε μεγαλη εκπληξη γι' αυτον το οτι τον Μαιο του 2138 υπηρξαν καποιες μεμονωμενες αναφορες για αρκετα πλοια που πλησιαζαν απο τα βορεια.
Κοιταξε παλι το τσαλακωμενο χαρτι που κρατουσε, χωρις να σταματησει να χτυπαει νευρικα το ποδι του. Ηταν το τελευταιο σε μια σειρα σηματων που ανεφεραν οτι καποιος εχθρικος στολος πλησιαζε στον Schwarztot. Προσπαθουσε να σκεφτει τι θα επρεπε να κανει, αλλα το μυαλο του δεν τον βοηθουσε τον τελευταιο καιρο. Ο ιδιος πιστευε οτι ηταν απλα πολυ κουρασμενος και οτι μερικες διακοπες στην Luna θα τον βοηθουσαν αρκετα (σκοπευε αλλωστε να φυγει για τους καλοκαιρινους μηνες), αλλα για τον υπολοιπο στρατο ηταν κοινο μυστικο οτι η τρελα του ειχε αυξηθει και πλεον επιανε νεα, πιο επικινδυνα ορια. Δεν μπορουσε πια ουτε να σκεφτει καθαρα.
Τελικα μετα απο δυο νυχτες ξενυχτιου, κι ενω οι εχθροι πλησιαζαν, πηρε την μοναδικη αποφαση που θεωρησε σωστη: θα εκρυβε τον στολο της Mishima, θα αφηνε τους εχθρους να προσπερασουν, κι επειτα θα εκανε επιθεση στα νωτα τους. Περιχαρης ανακοινωσε το σχεδιο του στους υπολοιπους διοικητες των πλοιων, οι οποιοι βιαστηκαν να συμφωνησουν μαζι του.
Τις επομενες δυο μερες ο στολος μετακινηθηκε προς τα νοτια, πισω απο ενα μικρο συμπλεγμα νησιων και παρεμεινε εκει μεχρι τις αρχες Ιουνίου, οποτε και ο στολος του Gebrecht προσπερασε την βαση της Mishima χωρις να ασχοληθει μαζι της, και μπηκε επιτελους στον ωκεανο Schwarztot.
Ο Tanaka χαρουμενος που το σχεδιο του ειχε επιτυχει, εδωσε εντολη να ακολουθησουν τον εχθρικο στολο, που ειχε πλεον αναγνωριστει οτι ανηκε στην Bauhaus.